Maandag 3 augustus 2021

Coupe ravage

Route Tillieux naar Évian-les-bains

400 km

Bonjour! Vrolijk begroeten de eigenaren van onze Chambre d'hotes ons s'morgens als we na een goede nacht beneden komen. Voor ons is de tafel gedekt met verse croissants en stokbrood, fromage frais en cerèals. Heerlijke start van de dag. We nemen afscheid en rijden al wuivend weg, verder en route naar het zuiden van Frankrijk.

De zonnebloemen en graanvelden hebben intussen plaats gemaakt voor crème kleurige koeien en maisvelden. We rijden door de regio's vogezen, haute-Saone en de Jura. Net als we denken langs een vliegveld te rijden komt er een enorme straaljager al wiebelend en met veel lawaai recht op ons af, we duiken in elkaar als deze rakelings overvliegt. We komen met de schrik vrij maar zagen een coupe ravage voor ons.

Na enkele uren op 't Ros gaan we even de benen strekken, jassen uit en helmen af. We kijken elkaar aan en schieten in de lach, we zien elkaars coupe ravage. Lekker zo' n helm op, je haar zit platgedrukt tegen je hoofd aan en er is niets meer mee te beginnen.

Phoe hé, we voelen ons stijf van de lange zit, dus 20 squats zouden moeten helpen. We eten en drinken wat en dan weer verder de Jura in. Smallere dalen en hogere heuvels met veel kleine dorpjes. Het is hier prachtig en we gaan hier zeker nog eens terug komen.

De oude boerderijen die we langs de route zien vertonen behoorlijke slijtage en rondom ligt er overal rommel, kortom weer een voorbeeld van een coupe ravage. De uitdrukking met de Franse slag is wel van toepassing. Maar we houden hier erg van, dit is zo Frans!

Het is intussen al 16:00 uur en de geplande route zou nog zeker 4 uur rijden zijn, dwars door de Jura. We besluiten een andere route te volgen die minder bochtige wegen heeft en om Genève gaat naar Évian-le-bains. De stad van de thermen en het lekkere bronwater, onze eindbestemming voor vandaag. We willen hier heen omdat daar de start van de Route des grandes Alpes is. Deze route willen we de komende weken gaan rijden.

Pff...we zweten intussen wel, al een uur staan we stil in de file die zich langs het meer van Genève bevindt. Opnieuw een coupe ravage, maar we hebben zo wel de tijd om van het meer te genieten. Een enorm groot water met heel veel bootjes erop, zonnende mensen op de strandjes waarlangs de auto's hun uitlaatgassen uitspuwen.

Waar is dat hotel du palais nu toch, ik ben al twee keer de drukke autovrije winkeltraat in Évian op en neer gelopen en nu begin ik het toch wel erg warm te krijgen in m'n motorpak. We hebben al twee dagen de regenpakken aan en dat is prima als we rijden, maar nu plakt t pak aan mn armen en rug, bah!

Ik probeer tussen alle mensen door te laveren (1,5 meter) en intussen te kijken of ik een "palais" zie. Er zijn erg veel oude gebouwen die in de vorige eeuw zeker glamour hadden. Eindelijk zie ik het hotel door een uithangbord aan de gevel maar het paleis zie ik er niet aan.

Bonjour, hallo, hello, somebody here? Ik sta alleen in de entree van het hotel dat helemaal leeg lijkt. Plots roept er iemand dat hij er zo aankomt. Even later zie ik een man hevig zwetend die druk met zijn armen zwaaiend zich verontschuldigd. Enfin.... we kunnen de motor een parking neerzetten en gaan dan inchecken.

Het hotel is verre van een paleis, eerder een coupe ravage. Dit was niet op de foto's op de website te zien toen we dit hebben geboekt.

Ik ga op zoek naar de receptionist. "Meneer de kamer is niet oké!" De man springt op en loopt mee, hangt op de badkamer het douchegordijn aan de haken waardoor dit verticaal ipv horizontaal zich in de badkamer bevindt. Het bed heeft alleen lakens, hij legt uit dat ze anders de dekens steeds moeten wassen. Maar in de kast liggen nog dekens. Kortom dit is een coupe ravage maar ook oh zo Frans, met de Franse slag. We kunnen er gelukkig om lachen en redden ons wel zo.

Na een lekkere douche lopen we door t stadje en zien een Thais restaurantje. Hmm...dat lijkt ons wel wat en mooie herinneringen aan onze reizen in Thailand zijn we samen aan t ophalen.

Het eten van de Thai is verrukkelijk, het smaakt ons goed. We lopen nog even door het stadje naar het meer van Genève en genieten van de ondergaande zon.

Een prachtige dag met de Franse slag en meerdere coupes ravages, maar hier genieten we van. Het rijden op 't Ros is heerlijk geweest ondanks dat we 9 uur hebben gereden over alleen secundaire wegen.