Lummelen

Dinsdag 12-3-2019

Varadero

We merken dat we enorm goed zijn in lummelen, kortom niets doen. Lekker op het strand met het geluid van wind en de zee om ons heen, genieten van elkaar en de zon. Af en toe even afkoelen en wat onderdompelen in de matig hoge golven met schuimkoppen. Heerlijk.

Omdat we zo aan het lummelen zijn hebben we een excursie naar een grot en de stad Matanzas geboekt voor deze ochtend.

Met een bus worden we bij ons hotel opgehaald en rijden een 30 minuten naar de grot die vlakbij Matanzas ligt.

"if you want to take pictures, it costs 5CUC!" De gids legt dit duidelijk uit. Iedereen in de rij om de 5CUC te betalen en daarna krijgen we een bril op. We zitten nu in een zaaltje naar een scherm te kijken waar een 3-D film van de grot getoond wordt, zodat we weten waarnaar we gaan kijken. Weg verrassing! En de film heeft op ieder beeld een mens staan, wat daarvan de reden is ontgaat ons.

Met een gids gaan we een betonnen steilen trap steeds dieper onder de grond. De temperatuur is er 25 graden en de grot is prachtig. We hebben al veel grotten bezocht maar deze is bijzonder door de kristalvormen aan plafond en op de bodem. Ook zijn er enorme zuilen van wel 3 meter omvang.

Hier en daar is het glad en moeten we goed oppassen om niet te vallen. Het licht gaat uit, stik donker is het meteen. Gelukkig gaat het licht ook meteen weer aan en klimmen we via de 158 treden de grot weer uit. We stappen het felle zonlicht weer in, de temperatuur is +35 graden, even een overgang. Nu is het wachten voor we vertrekken, maar ons wordt veel tijd gegeven om in de horeca en winkeltjes met souvenirs te vertoeven. We hebben in de souvenirs winkels over heel Cuba dezelfde spullen gezien, veel houten spullen zoals lepels, afrikaanse beelden, maar petjes van ché, t-shirtjes, leren stoeltjes en tassen enz, enz. We laten het in de winkeltjes staan en lummelen wat over het terrein rond tot we vertrekken naar Matanzas.

Op het centrale plein in Matanzas gaan we uit de bus en lopen een koloniaal gebouw in, prachtig in wit en geel geschilderd. Houten wanden met lades, een nieuwe ruimte met een toonbank van teakhout met glazen destileermaterialen, vijzels en weegschalen. Ook grote flessen met gekleurde vloeistoffen in geel en blauw. Wandkasten tot het plafond met daarin keurig gerangschikt Frans porceleine potten met etiquetten waarop staat wat er in zit. Een tweede ruimte lopen we binnen, ook hier een grote toonbank en een schrijftafel met een heel dik oud boek. Hierin werden de namen van de klanten geschreven en precies welk medicijn incl. De formule van dit medicijn. Daar zijn 56 boeken mee volgeschreven in deze eerste pharmacie van Cuba, die door een Franse en Cubaanse arts in het midden van de 19 e eeuw is opgericht. In deze pharmacie is ook nog een ruimte met een grote destilleerderij, een koelkast die gekoeld werd door er ijs op te leggen en een enorme kluis voor het bewaren van giftige stoffen. In de laatste ruimte ook weer kasten tot het plafond met plantaardige materialen om medicijnen van te maken. Overal zijn de vloeren van grijs granito met rode rand en zijn de plafonds van hout. Op de eerste en tweede verdieping werd indertijd door de familie van de artsen gewoond. Nu is dit in restauratie. Het is een bijzondere plek, we voelen ons even in een tijdmachine gezet. Alles is nog precies zoals het in de 19e eeuw, je kan het bijna ruiken.

En dit gaat nog even door als we het Hotel waar Hemingway heeft gelogeerd en dat tegenover de pharmacie aan hetzelfde plein ligt, in lopen.

Hoge plafonds met sierstuckwerk in oranje, wanden van teak en enorm veel planten. We vinden het erg mooi maar willen nog iets meer van Matanzas zien en we kunnen straks in de bus terug weer lummelen.

Dus hup de pas er in, dwars over het plein de straatjes met vele voetgangers en koetsjes en taxi's in......" pfff....pffff....heb jij het ook zo warm?" In de steden is het een stuk warmen door al het asfalt en beton, nu ook. Als we de kathedraal hebben gezien, overigens geen indrukwekkend gebouw, en we ons door een rij wachtende Cubanen voor de bus, hebben doordrongen lopen we terug naar het hotel.

Daar is koeling en kunnen we even bijkomen voordat we met de bus terug rijden naar ons eigen Hotel.

Na een koele douche, omdat een warme douche onze rode verbrande huid pijn doet en na goed insmeren met aloevera-gel, gaan we verfrist naar het diner. Dat is in dit resort in buffetvorm en dat is fijn, kan je zelf kiezen wat je eet. We hebben al enkele dagen pogingen gedaan om een reservering te maken voor het enige italiaanse restaurant op dit resort, maar om een of andere reden lukt dit niet. We laten het erbij en genieten van het eten en elkaar.

Om 21.30 uur start de show. Keihard klinken de stemmen van de zangeres en zanger door de zaal, versterkt door de speakers. Een 10- tal danseressen komen op het wat kleine podium en we zien een wolk van kleuren, waaierende kleding, blinkende hoofdtooien, hakkenschoenen en .....draaiende billen. Veel billen, van hele dunne meisjes. Hoplakee, hoog worden ze de lucht ingegooid, tjakka....achter de rug van de danser door en dan in split op het podium en daarna weer met een zwier de lucht in. De danseressen worden van links naar rechts gegooid gevolgd door de ene split na de andere. Intussen gaat de zang lustig door. We komen ogen en oren te kort. Maar het is zeer knap gedaan zeker op deze Cubaanse avond.

Nu komt het klapwerk, de zanger jaagt het kleine publiek op om driftig te gaan meeklappen met guantamera. Daarna komen de dansers en danseressen de zaal in en nemen iedereen meer om samen de slotdans te dansen. Draaien met de heupen, kwartslag draaien, amen de lucht in, weer draaien met de heupen ........