Oververhit

Dinsdag 5-3-2019

Playa Larga-Cienfuegos

Klabang!" Met een rotklap valt het bed uit elkaar als ik erop ga zitten. We zijn net aangekomen in onze Casa Particular, na een bezoek aan Cienfuegos, een klein huis met enkele kamers. De airco en de ventilator worden voor ons vol aangezet....zien we er zo oververhit uit om 15.00 uur s'middags? Ja dus!

Om 15.00 uur bereiken we onze casa Particular, waar we hartelijk maar kort worden ontvangen. We zijn de enige gasten in dit huis en blijkbaar is er 10 huizen verderop nog een huis van deze familie. Daar gaan we morgen ontbijten. Nu eerst een koele douche en even onder de airco.

Na een half uur zijn we weer fris en gaan weer op pad, naar het einde van Prado om het Palacio del Valle te bekijken. Dit is een verassing, een Moors kasteeltje, de tegels, vormen van de ramen, versieringen zijn duidelijk Moors en erg mooi. Tussen 1913-1917 is dit kasteeltje gebouwd door Moorse vaklieden in opdracht van Acisdo del Valley y Blanco. We kunnen ook binnen rondkijken, maar op de eerste verdieping wordt er flink gerenoveerd.

Renoveren is iets wat we in de steden volop gaande zien, zeker bij de plekken die op de Unesco erfgoed staan.

We hebben Cienfuegos ( =honderd vuren) verkend, een heerlijke plaats met grote villa's die aaneengesloten liggen en aan de voorkant galerijen hebben waardoor je in de schaduw kan lopen. Het bijzondere is dat deze plaats vooral door Franse emigranten gebouwd. Deze emigranten wisten suikerplantages te exploiteren, vaak door gebruik te maken.

We zien ook hier een enorme culturele diversiteit, afro-amerikanen, afrikanen, spanjaarden, fransen enz. En iedereen lijkt door elkaar en zonder groepsvorming samen te leven, samen vormen zij Cuba. We kunnen hier nog van leren.

"wow...dit is echt hoog, ik ga weer naar beneden". We staan samen op een stalen wenteltrap die in het torentje zit, bovenop het Palacio Ferrer, een prachtig stadspaleis aan het centrale plein in Cienfuegos. De stad is genoemd naar een Spaanse generaal die in 1812 een plan indiende om Franse emigranten naar dit gebied te halen. De stad heeft een historische centrum, maar ook zien we de schoorstenen van een olieraffinaderij en er is een suikerfabriek.

Ik blijf nog even op het 'uitkijkpunt' staan en maak verschillende foto's van de stad.

We lopen verder over het centrale plein, drinken in een klein stadpaleis iets verderop een heerlijke koffie met ijs en genieten van de prachtige hoge plafonds met gipswerk. Dit is al mooi gerestaureerd. We zitten te puffen van de hitte, we denken terug aan Puhket, daar hebben we het ook zo enorm warm gehad. We zweten als otters, en we zijn blij met de draaiende ventilator die af en toe frissere lucht over ons heen blaast.

We hebben ons bijeen geraapt en lopen de felle zon en warmte in, verder het plein rond. ' Hello, where you from?' Een jonge kunstenaar spreekt ons aan in zijn atelier. "Dit you make all of this?" " no, me and two compagnons made all of this". En hij begint trots uitleg te geven over de kunstenaars en hun kunst die aan de muur hangt. Hij vertelt dat hij vier jaar studie heeft doorlopen om kunstenaar te worden en dat hij nu samen met zijn compagnons deze galerie heeft. Hij zit zelf achter een klein bureau en is bezig met een tekening van een Cubaans tafereel, oude huizen met oude auto, te schilderen. We kijken rustig rond en ons oog valt op een klein schilderijtje van een man die gitaar speelt. We vinden het mooi en kopen het. De kunstenaar legt uit dat de gitaar staat voor 'amor' , de liefde. We wisten wel dat we een goede keuze maakten, liefde is er volop voor elkaar en dit schilderijtje zal ons blijvend herinneren aan Cuba en deze stad Cienfuegos.

Trots lopen we met ons kunstwerkje onder de arm weer de volle zon in en even later staan we in een andere galerie. De kunstenaar is ook aanwezig en op geeft uitleg over zijn kunst. Deze bestaat uit etsen, veel palmbomen, mensen en doodshoofden. Dit sprak ons minder aan, maar de kunstenaar mag trots op zijn werk zijn. En dat was hij, een echte Cubaan!

Even later lopen we, na 5 CUC entree betaald te hebben, het Theatro Tomás Terry in, waar de restauratie volop aan de gang is. Bladgoud wordt met zachte kwastjes geduldig op de sierlijsten van 10 meter hoog aangebracht. In deze lijsten zijn reliefs te zien en ook het plafond is prachtig met een afbeelding van Dionysius. We lopen een brede marmeren trap op en komen op een ronde galerij met allemaal aparte deurtjes die steeds toegang tot een nieuw stukje balkon geven. We lopen door deze deurtjes en bevinden ons in een enorm theater met 950 zitplaatsen, over vier verdiepingen verdeeld. 'Tik,tik,tik.... krak!!! Een enorme plank wordt losgemaakt uit de vloer. Schilders zitten op de vloer en hebben kleine kwasten waarmee ze heel geduldig het prachtige hekwerk van de balkons weer zwart aan het schilderen zijn. Het podium staat in de steigers en overal wordt er gewerkt.

"Hé.. ruik eens", we ademen regengeur in, droge stoepen en asfalt waar de eerste regendruppels opvallen, die geur. Het beneemt ons de adem als we weer buiten staan. In combinatie met de hitte die blijft, de zon die prikt wordt het er niet beter op. De druppels verdampen even later voor ze de grond raken. "Shit....de telefoon doet het niet meer!" We kijken samen naar een gestreept scherm waar we met aantikken geen beweging in kunnen krijgen. Zelfs de telefoon is oververhit! Zelfs uitzetten gaat niet meer, we maken geen foto's meer en stoppen de telefoon maar weg. In onze casa Particular gaat hij straks de koelkast in, om weer in een normale stand te komen. We hopen dat dat gaat werken.

We lopen nog een stuk naar de haven, waar een enorme stank ons omhult. De zee is vol afval en we hebben het vermoeden dat het riool hier ook wordt geloosd. BAH!

De aalscholvers en pelikanen duiken er lustig op los, hen blijkt het niet te deren. Is dit dezelfde zee als we in Playa Larga hebben gezien? Vanmorgen vroeg reden we nog langs een azuur blauwe zee, waar we prachtige oranje met turqoise vissen in het heldere water konden zien zwemmen en ook de zee-egels op de zeebodem van koraal.

We hebben intussen honger gekregen en lopen voor de derde keer de Prado richting het centrum van Cienfuegos, een wandeling van 5 km waarbij de om de tien meter de vraag krijgen of we een taxi willen. Ondanks dat het al tegen 19.00 uur loopt, blijft het warm en al snel is het zweet er weer. We zijn verbaasd over hoe de Cubanen er altijd zo fris en schoon gekleed uitzien, zonder zweetplekken of geur.

Prachtige roze muren, op 8 meter hoogte een spits houten plafond in donkerbruin, bogen met witte sierlijsten en een enorme bruine antieke deur van zeker 5 meter hoogte. Zo ziet het restaurant er uit waar we vegan en vegetarisch kunnen eten. Mooie serveersters in strakke korte donkerblauwe jurkjes brengen ons eten en ruimen ook af. We eten er zalig, maar ook hier is groente beperkt. En met maar liefst 4 gangen en koffie na kost t geen drol, we betalen 19 CUC (=19€).

Wat we vanmorgen hebben gedaan:

Vanmorgen lekker ontbeten op het dak van onze Casa Particular in Playa Larga. We hebben nog een leuke gesprek met Elisabeth en wisselen email-adressen uit voor het sturen van foto's. Ze heeft ons uitgenodigd om een keer van haar huisje in Hongarije gebruik te maken, wij bieden haar ons huisje in Mierlo aan mocht ze naar Nederland willen komen. We nemen afscheid, kopen nog enkele telefoonkaarten van haar over, geven onze gastheer gastvrouw een hand, geven onze verzameling lege waterflessen af en al zwaaiend rijden we weg naar Cienfuegos.

De route gaat door een veranderend landschap, we zien suikerrietplantages, agrarische communes, huisjes met hekwerk van verticale planken en later 'hekwerken' van cactussen. We komen ook door moerasgebied en bananenplantages, de dorpen laten hetzelfde beeld zien, een hoofdweg waar veel mensen langs lopen of zitten, veel door paarden getrokken koetsen of wagens, motorfietsen en oude Amerikaanse bakken. Iedere zijstraat is van rode zandgrond en stoffig.

We bereiken via een hoofdweg, waar paardenkarren verboden zijn, Cienfuegos.

Als we bij onze Casa Particular aankomen' blijkt er niemand te zijn. We laten de auto achter en gaan lopend naar het centrum van Cienfuegos lopen, zo'n 5 km. Onderweg eten we een broodje kaas zodat we wat energie hebben voor deze tocht in de hitte.