Longobarden
Zondag 12 augustus, 2018

Vanmorgen de eerst gedachten aan (schoon)vader gehad, vandaag is zijn geboortedag, hij zou 88 jaar geworden zijn. We missen hem, denken aan hem en delen herinneringen met elkaar.

We lopen door smalle straatjes, hoge huizen met veel luiken die half open staan zodat de nog frisse ochtendlucht naar binnen kan. Wellicht dat dat niet zo erg nodig is omdat de huizen enorm dikke muren hebben en zo de warmte buiten houden. Een stadsmuur en brede stadspoort lopen we door. Wacht dit is niet de goede kant, we moeten terug. Verder richting de rivier, die breed en snelstromend blauw water bevat, een voortdurende ruis gevend. De brug steken we over en we komen op een plein uit, zoals er in iedere Italiaanse stad er velen zijn. Het plein is leeg, het stadje is nog leeg. Het is op zondagochtend nog (te) vroeg, 8.30 uur. Terug over de brug naar het historische centrum van Cividale del Friuli. We zijn naar deze plaats gegids door mam/Hanke, die heel veel weer over de geschiedenis van deze stad ten tijden van de Longobarde weet. Jaren geleden heeft ze, samen met Sophia een reis door Italie gemaakt helemaal gericht op de Longobarden. We laten ons graag gidsen naar deze stad met haar lange historie waarin het gedurende de tijd van de Longobarden een hoofdstad was.

Kort iets over de Longobarden:
De Longobarden waren afkomstig uit Scandinavië en in de periode na 568 veroverden zij grote delen van Italie. Daarvoor hadden zij al grote delen van Europa veroverd. Tot 600 waren zij heidenen daarna Christenen. Bij Cividale zijn grote opgravingen gedaan en zo is er veel kennis over de Longobarden beschikbaar gekomen.
We zijn naar de dom Santa Maria Assunta, de Tempietto Longobardo, het Nationaal archeologische museum, het museo Christiano rn het Middeleeuwse huis geweest.
In het archeologisch museumzijn we verrast door de kennis van het smeden van ijzer, bewerken van koper en legeringen van zilver en goud, die de Longobarden beheersden. In de buurt van Cividale zijn opgravingen geweest waarbij meerdere graven van de Longobarden zijn opengelegd en onderzocht. In het archeologisch museum zijn meerdere van deze graven te zien. De graven zijn zijn prachtig weergegeven zoals deze zijn aangeroffen. Een silout in een kist met daarbij alle gevonden botjes en voorwerpen. Kinderen, vriuwen en mannen ( krijgers of leiders). Één graf bevat een lichaam van een man met bovenop hem zijn paard. Beiden zijn volledig gemummificeerd. Deze man was krijger en zijn paard is met hem begraven omdat dit het meest belangrijke was voor de krijger.
Alle voorwerpen in de graven zijn vervolgens genummerd en toegelicht op borden naast de graven" ook zijn er vitrines met veel gebruiksvoorwerpen die van andere plekken komen. Spelden om kleding mee vast te maken, halskettingen, messen, munten, haarspelden, knopen, gespen, houten kammen enz. Er zijn glazen flesjes en aardewerk kruiken, munten van goud die vol met afbeeldingen en teksten staan. Er zijn van de gebruiksvoorwerpen zowel grote als miniatuur exemplaren en allen versiert met prachtige motieven. Dit vraagt vakmanschap! De motieven zijn kenmerkend voor de Longobarden, herhalingen van b.v. Een druivenrank met druiven, steeds hetzelfde partroon, maar ook golven, cirkels en bloemmotieven.

In het Monestero di S. Maria in Valle- Tempel van de Longobardeb, die we bezoeken, zien we een video waar de geschiedenis over,- en betekenis van de Longobarden voor dit gebied uitgelegd wordt.
In de tempel zijn beelden, motieven, bogen en wandschilderingen van de Longobarden te zien. Prachtig!

We zijn van 8.30-16.00 uur in de verschillende musea en de stad geweest.
Behalve de musea hebben we ook de straatjes doorlopen, onder de verschillende poorten door, langs stadspaleizen, kerken en pleinen. We genieten er van, hoewel de temperatuur na 14.00 uur erg hoog is. We zoeken verkoeling in de musea en met het eten van lekker ijs.

Tegen 16.00 uur hebben we genoeg gezien en trekken al zwetend onze motorkleding aan om met de BMW nog wat rond te rijden in Italie en Slovenie. Een prachtige rit de bergen in, verkoelend door de rijwind, hoewel die warm is. Hoe hoger we komen, hoe koeler de lucht,heerlijk.
Tegen 18.30 uur zijn we terug in ons hotel, lekker douchen en dan op naar echt Italiaans eten, pizza.

We zitten al 1,5 uur op de pizza te wachten, we vragen de serveerster hoe lang het nog duurt. "Still 10 minutes", brengt ze uit. Om ons heen zijn alle tafeltjes buiten bezet. En er wordt gegeeuwd, op telefoons gekeken en er lopen zelfs enkele mensen weg. Dit is duidelijk een situatie voor Gordon Ramsey! Nog 30 minuten moeten we wachten, maar dan worden we beloond met de overheerlijke pizza. Het is intussen donker geworden en ook kouder.

De Italiaanse eetcultuur heeft nog niet ons hart veroverd, wel een reden om nog eens naar Italie te gaan. We hebben begrepen dat het eten just erg elkker is in Italie. De historie van Italie blijft interessant mede omdat er nog veel bewaard is gebleven.
Slovenie heeft indruk op ons gemaakt, hoewel we daar maar een klein deel van hebben gezien. Overigens zien we daar ook veel Nederlands, blijkbaar raakt dit land meer mensen.....of zou het de betaalbaarheid zijn die de Nederlanders lokt?