Het paleis van Sissi

Na een heerlijke ' opdonderkoffie' bij Ron en Suus, Boris in de goede handen van Nicole, de tuin verzorgd door Ron en Suus ( we hopen dat het met de hitte zal meevallen) kunnen we tegen 16.30 uur vertrekken richting Dusseldorf. Daar gaan we om 20.15 uur de BMW op de autoslaaptrein vanaf 21.00 uur naar Insbruck te vetrekken.
De wind suist langs onze helmen, de spitse mais en gele grasvelden glijden aan ons voorbij. Gas erop denkt Frank en de snelheidsmeter vliegt naar de 180 km per uur, over de Duitse autobahn.
Vrijheid....... zo voelt dat, alles los laten, alleen het brommen van de BMW en het geluid van de wind. We gaan hier 3 1/2 week van genieten, om daarna weer familie en vrienden te omarmen.
De BMW parkeren we achter het bahnhof in Dusseldorf, we lopen om het station heen, blijkbaar door een buurt waar alcohol deel uit maakt van het leven. Ook is deze buurt muli-culti met veel arabische, aziatische en turkse restaurantjes. Wij gaan voor een 'Whopper' , niks vegan aan... maar het smaakt ons wel. Binnen de tijd die we hebben vraagt het zoeken naar een vegan restaurant te veel tijd. Overigens denken we in Oostenrijk ook weinig vegan te kunnen eten, in het land van bratwurst, schwiebel, käse und so weiter. We gaan het zien.
De BMW past net onderin de wagon, Frank ligt plat op de tank en het lukt maar net om te sturen. De BMW staat als eerste op de trein en wordt stevig vastgesnoerd. Tijdens het wachten treffen we een stel uit Groningen, met grote rollen bepakking, zij gaan camperen in zuid -Duitsland. Zij hebben pech, alle bepakking moet eraf, en dat is een klus omdat er flink wat tywraps gebruikt zijn.
We bieden aan om hen te helpen, maar het lukt gelukkig allemaal.
Een uur voor vertrek zitten we al in 'onze' coupé, maken het ons gemakkelijk en ontdekken dat de stoelen zodanig zijn uit te schuiven dat de hele coupé één groot bed wordt. We vertrekken wat later dan gepland dus we gaan meteen proberen te slapen, omdat over 2 uur de mede-reizigers komen.
Plotseling schuift de deur open, we kijken in vier gezichten die met grote ogen en verbaasde blik onze coupé in kijken. Wij lagen heerlijk te slapen, maar nu zitten we rechtop en haasten ons om de stoelen weer zitbaar te maken. Veel bagage komt binnen, vervolgens een tiener dochter en zoon, vader en moeder. Na even rommelen zit alles, zoon doet oortjes in en begint aan een spel op de telefoon. Wij praten met hen over de bestemmingen van onze reizen en dat was leuk.
Ik voel een been tegen mijn rug aan komen, bijzonder dst wild vreemden zo dichtbij kunnen zijn. Ik lig klem, met mn buik lig ik tegen Frank, lepeltje lepeltje op een bed zo groot dat er 1 persoon kan liggen. Hoofd en voeteneind staan schuin omhoog, waardoor het slapen niet gaat lukken. Alle 6 zijn we met draaien, schuiven en een arm of been te verleggen aan het proberen een slaaphouding te vinden die succesvol is. Helaas dit lukt ons geen van allen.
Om 4.00 uur smorend staat de trein stil en horen we een slijptol slijpen. We stappen uit om te kijken en de vonken spatten tussen de treinstellen uit. Intussen hebben we al een uur vertraging en dat op een reis van 12 uur.
Na nog een uur vertrekt te trein met een andere locomotief, waarmee we precies op tijd in Innsbruck aankomen.
De BMW kan weer als eerste van de trein en we besluiten het centrum van Innsbruck te gaan verkennen.
Mooie smalle straatjes met hoge gebouwen in zacht geel, groen en roze. Rondom de kozijnen beschilderingen, soms zelf de hele gevel. We vinden het erg mooi. Het gaat regenen, dus een tentoonstelling met schilderkunst lijkt ons de moeite waard om te bezoeken.
Overal satijnen behang en meubels met hetzelfde satijn bekleed. Plafond schilderingen met het paradijs, rondom portretten van belangrijke prinsen en keizer(innen). Plots staan we oog in oog met keizerin Sissi en haar Frans Josef, zijn ouders en grootouders zijn ook levensgroot afgebeeld.
We blijken in het paleis waar ook Sissi heeft geleefd te zijn. We kijken onze ogen uit, wat een rijkdom, omvang en macht is hier geweest. Heel mooi om onze reis in Oostenrijk hiermee te beginnen. We genieten er van en zijn daat bijna de hele middag binnen.

Hartjes, beren, boeken, kastjes, tafeltje met stoeltjes en een bed. Overal liggen, staan en hangen decaratie spulletjes. Er is nog een gangetje rond het bed waar we kunnen lopen. Maria heeft ons hartelijk ontvangen en naar onze kamer geleid. We zijn in een 'Familie haus' met balkons vol geraniums, een kersenboom in de tuin en vier verdiepingen groot, aangekomen. Erg leuk om bij mensen thuis te logeren. Twee uur later worden we wakker, de thee die we gezet hebben is intussen koud geworden. We waren kapot na de nacht in de trein. Voortaan eerder boeken zodat we een bed hebben.
Onze AirB&B ligt in Mauern, Steinach am Brenner, waar we in de plaatselijke pizzaria heerlijke pizza hebben gegeten. Voldaan klimmen we de berg weer op naar 'ons huis' waar we lekker gaan slapen.