Groots, van Killington naar Plymouth

"You have to watch me when we're walking the trail" Onder ons balkon staat een groepje mensen met petjes en rugzakken op de en de wandelschoenen aan. Ze krijgen instructie voor de hike die ze gaan maken. Wij zitten nog lekker relaxed op ons balkon van ons ontbijt te genieten. Meloen, bruin brood met pindakaas met appel ( aanrader) en smeerkaas. Koffie hebben we in de lobby gehaald.

De zon schijnt alweer volop als we alles hebben ingepakt en uitgechecked. We melden wel dat ons bed enorm kraakt, de juffrouw aan de balie begint te grinniken zeker als we aangeven dat t niet prettig voor de buren is. Ze maakt er een notitie van. " zag je dat, ze begon te grinniken toen we iets van het bed zeiden! Wat zou zij denken? Wij grinniken er om;))

We rijden over de 4 west naar Woodstock, wat een leuk historisch plaatsje is. Eigenlijk kan hier het huis op de prairie zo worden opgenomen. Mooie huizen, de meeste van hout, enkelen van baksteen. Er loopt een grote rivier door het dorpje en er zijn enkele overdekte bruggen. We lopen lekker op ons gemak door het dorp, kopen wat souvenirs en genieten.

"If you want, you can go there to take a picture", een aardige man laat ons zijn oprit betreden zodat we mooie foto's kunnen maken. Ook hier zijn de mensen " bold & beautiful"

Het is al aardig warm geworden en we zijn blij met de airco in de auto. Verder gaan we tot aan de Quechee Gorge, een 163 foot diepe kloof. We lopen langs een mooi pad naar de bodem van de kloof en daar zijn mensen aan het zwemmen in het koude water van de rivier. De bodem is omhoog gedrukt in de ijstijd en vormt recht opstaande platen met kommen waar water in staat. In een kom zit een grote man lekker te genieten. Enkele zwemmers laten zich met de flinke stroom meedrijven tot de ondiepere delen.

We trekken snel onze schoenen uit en gaan met de voeten en benen in het koele water zitten, heerlijk bij 30 graden. Natuurlijk maken we selfies, we hebben plezier! Frank heeft een pet opgezet tegen de stekende zon. We lopen het pad weer terug, een flinke klim, door een prachtig bos met oude hoge bomen. We zweten als otters als we weer bij de bovenkant van de kloof zijn aangekomen, een opvlieger er overheen, maakt het compleet. Toch nog de brug op waardoor we de hele rivier onderin de kloof kunnen zien tot waar we met onze voeten in het water hebben gezeten.

De natuur in dit deel van Amerika is groots. Vooral groots in omvang, we rijden nu al enkele dagen door de natuur en daar lijkt geen eind aan te komen. Af en toe is er een dorpje of staan er een soort stacaravans, vast met erg veel clutter, langs de weg. Verder alleen maar bos, bos en nog eens bos.

Wat de huizen langs de wegen betreft, het valt ons op dat deze vaak het uiterlijk van een stacaravan hebben en dat het lijkt of er rondom deze huizen en explosie van spullen is geweest. We zien dan oude bankstellen, meubels, oude landbouwmachines of tractoren, oude auto's, speelgoed, platen hout enz. Soms wordt er een poging gedaan om spullen te verkopen door deze aan de straat te zetten met een bordje SALE. Of dit succesvol is??

We zien vandaag veel pick-up trucks met enorme trailers rijden. Deze trailers zijn caravans met uitschuifbare zijwanden, soms met twee of drie assen achteraan. Ook campers met het formaat van een grote bus, met dubbele assen en een jeep er aan vast. Alles is groots.

We eten een salade en nemen een kleine beker vruchtenlimonade. Voor ons is de maat van de beker al groot, wat als je een large beker neemt dan kan je er in zwemmen?

On the road again, verder op de 4 tot we een bordje Shakermuseum langs de weg zien. Rechtsaf en verder over de 4a, ondertussen goed kijkend naar nog meer bordjes. Plots een pijl met Shakermuseum, linksaf en onder een boom de auto geparkeerd. Als we het hoge stenen museum inlopen komt er een man ons tegemoet. Hij probeert vriendelijk doch dringend aan ons duidelijk te maken dat het museum om 16.00 uur gaat sluiten en dat de drie kwartier die ons nog rest tot 4 uur echt te weinig is om alles te zien. Daarbij komt dat de dia presentatie vandaag hapert en dus niet getoond kan worden. Beter om morgen terug te komen. Hij lacht ons vriendelijk toe en wij begrijpen het. Gaan de deur weer uit maar lopen toch even buiten tussen de houten huisjes af en toe een blik naar binnen werpend. We zien dan veel gebruiksvoorwerpen uit de 16e en 17 e eeuw. De zon steekt. We zijn snel weer bij de auto en vertrekken naar ons eindpunt vandaag, ons hotel in Plymouth.

Daar is het, een aantal gele huisjes staan naast elkaar. Na inchecken bij een heel mager Indiaas meisje, krijgen wij nummer 116. Het huisje ruikt fris en is schoon, heeft een kleine veranda die rondom voorzien is van vliegengaas. Nadat we onze spullen hebben geordend en even hebben gezeten gaan we Plymouth verkennen. Hoewel t al 18.30 uur is, blijkt dat er nog winkeltjes en restaurantjes open zijn. Maar we zijn te moe om hier nog langs te lopen, dus op naar de Wallmart.

Voor de ingang zien we een soort scootmobiel met boodschappen karretje staan. En nog één en nog één. ??? We bedenken dat dit is voor de hele zware mensen die niet zo ver meer kunnen lopen in zo' n enorme winkel. De winkels zijn groots.

We kopen weer kersen, lekkere tomaatjes maar ook chocolade muffins en groente chips. In deze winkel staat de groente naast de kledingrekken en autobanden. Alles verkopen ze er. Bij de tijdschriften die over bodybuilding gaan zien we ook meerdere tijdschriften die over jagen en de jacht gaan. Voorop afbeeldingen van een Eland ( Moose), waar ik onderweg steeds naar op zoek ben om deze het echt een keer te zien. Blijkbaar is het hier een jachttrofee.

Ook veel tijdschriften over gezond koken, lifestyl en patchwork.

Na wat zoeken koop ik enkele t-shirts om te sporten. Na de vakantie wil ik weer gaan hardlopen, de conditie weer op peil brengen. Samen gaan we het zwemmen weer oppakken. Zin in.

Voor Frank kunnen we nog niet slagen, maar dat komt wel, we zijn hier nog even.

Terug in ons "huisje" eten we de tomaten met kaas en brood, lekker met een 0% biertje. We maken plannen voor morgen, gaat leuk worden.

Nog even bloggen en naar de Amerikaanse TV kijken en dan slapen.

Vandaag stond er veel in het teken van groot, groter, groots. Door hier enkele weken te zijn, begrijpen we steeds beter hoe het leven in de USA er uit ziet. Alles is gericht op convience, gemak. Een laidback land.