New York 3 " the big apple"

Klaterend applaus, eeuwigdurend! Het weerkaatst hard tussen de wolkenkrabbers van Manhattan. Het applaus is voor de 2983 mensen , waarvan 400 hulpverleners, die in 2001 zijn omgekomen bij de aanslag op het World Trade Center. Op de plaats van de twee gebouwen zijn enorme bassins aangelegd op de fundamenten van de Twin Towers ( National September 11 Memorial).

Langs de wanden van de basins (2) stroomt water onafgebroken naar beneden en dat geeft het geluid van applaus. Alle namen van de slachtoffers zijn op een bronzen rand, die rondom de basins is aangebracht, geschreven. Hier en daar staan in de namen rozen of Amerikaanse vlaggetjes. We zijn stil, luisteren en kijken. De nieuwe Freedom Tower glanst in de zon, 541 meter hoog, 104 verdiepingen. Om ons heen ook veel laagbouw, een futuristisch metrostation, The World Trade Center Transportation Hub van 2015. We staan op een dynamisch stedelijk kruispunt van werk, entertainment, kunst en cultuur, winkelcentra, kantoren, musea, Performing Arts Center ( Wat & Hoe New York,2014)

Ondanks de vele mensen is het er stil, ieder staat of loopt hier met zijn /haar eigen gedacht. Soms voor of na een bezoek aan het Museum. Even later lopen we de filmzaal in het Memorial Museum binnen voor een film van 15 minuten. Daarin zien we Bush als emotionele man, hij wordt neergezet als een held. Maar ook de toenmalige burgemeester, gouverneur en brandweercommandant. Ieder met een stukje van de puzzle.

Het museum is enorm, minimaal 6 hectare. Met een brede trap gaan we de diepte in, vlak langs de fundamenten van een van de Twin Towers, langs de overgebleven staalconstructie. Stille getuigen van wat hier is gebeurd.

De exposities zijn daadwerkelijk op de plaats waar de Twin Towers hebben gestaan. Enorme fotowanden met de beelden die we beiden, samen met miljoenen mensen, op de televisie en in kranten in 2001 hebben gezien. Beelden die onze kijk op de wereld definitief hebben veranderd. Minder naief, minder veilig, meer oog voor wat er buiten ons gebeurd m.n. politiek.

Vliegtuigen die aan komen vliegen, de torens die geraakt worden en in brand vliegen. Brand overal.

Beelden geprojecteerd op een wand van mensen in de torens die buiten de ramen hangen, vallen.......

Wagens van de Fire Brigade, uitgebrand. Indrukwekkende audio weergaven van telefoongesprekken met de mensen in de torens en gekaapte toestellen. Er is ook aandacht voor de aanleiding van de aanslagen, de oorlog in Afghanistan, tussen Rusland en rebellen en de acties van de USA.

We zien ook de heropbouw van het gebied van het World Trade Center, dat maar liefst uit 8 gebouwen bestaat. Hier is veel aandacht voor, centraal staat de toekomst, de wederopbouw en daarna. Amerika is niet klein te krijgen!

Een grote expositieruimte met werken van New Yorkse kunstenaars, waarvan twee doeken gemaakt met het stof van de Twin Towers. De kunstenaar werkte in het Performing Arts Centrum. Kon de mensen in de Twin Towers aankijken. Is weggeblazen door het stof en puin dat zich tussen de gebouwen door perste nadat de gebouwen ingestort waren, hij heeft het overleefd.

Een andere ruimte hangt vol met 2983 foto's, van ieder slachtoffer één foto. Op een wand wordt steeds 1 foto geprojecteerd met een in memoriam, geschreven of door familie ingesproken. We nemen dit in ons op. Mooi monument!

Het is tegen 14.00 uur als we weer buiten staan en doorgaan met onze reis.

Even schakelen, het binnenlopen van de St. Pauls Chapel helpt.

The Big Apple blijft ons verassen, de verschillende gebouwen met contrasten tussen historie en hedendaags, baksteen en glas met staal en mensen overal mensen. Chique gekleed of liggend in vuile kleren met boodschappentassen vol met bezit. En alles wat er tussenin zit. Ook overal verkeer, vooral Yellow cabs, bussen en grote auto's. Getoeter, sirenes de stad brult.

We zijn in het hart van The Big Apple, zien het Woolworth Building, de City Hall en komen zo bij de Brooklyn Bridge over de East River. De verbinding tussen Manhatten en Brooklyn. Een dubbele brug, onder rijden de auto's, boven de fietsers en voetgangers. En die laatste twee boteren hier niet zo goed. De ruimte is beperkt mede doordat er allerlei kraampjes op het voetpad staan. Er worden tekeningen, sieraden en andere toeristische spulletjes aangeboden. Er is een lange stroom van mensen, net zo lang als de brug, 1834 meter. " Hé, F*O*, get a side!! GET OUT OF MY WAY!" We kijken geschrokken om maar dit is hier heel normaal voor fietsers. Ze roepen zich de brug over, alle voetgangers naar de kant vloekend. Het helpt niet veel, nadat de fietsers voorbij zijn nemen de voetgangers de hele brug weer in. Wel opletten geblazen. Als we omhoog kijken zien we vele staalkabels die een raster vormen, aan elkaar zijn geknoopt. Als we omkijken zien we Manhatten, door het raster van de kabels, mooi...

We lopen door Brooklyn Heights, daar kom je uit als je de Brooklyn Bridge volgt. Een wijk met de kleur rood en de geur van zee. Dit stadsdeel is lang een zelfstandige stad geweest. En bestaat uit keurige straten met sjieke herenhuizen in donkerrode baksteen, met de bekende brandtrappen. We kopen een lunch en eten deze op een bankje op de Promenade op. Uitzicht op Manhatten, de East River en het vrijheidsbeeld. Onder ons een drukke weg, die alle geluiden overstemt. Kinderen worden in bolderkarren over de promenade gereden door de kleuterjuffen van de kleuterschool.

Iets verderop draaien we een houten looppad op en komen langs nieuwbouw flats en hotels, een prachtig park tot aan de Ferry Landing. Met de veerboot varen we in no time terug naar Manhatten.

De kleur is Grijs en de geur is vanille. We lopen door Wall Street, het financiële hart. Veel mannen in pak en dames in nette jurkjes met hakjes eronder. Daartussen de toeristen die meteen herkenbaar zijn aan de sandalen, korte broek met t-shit en zonnenbrillen.

Wat is dat? Midden op de straat stalen platen uit de weg die omhoog steken. Betonblokken er naast en politie. Roadblocks, we staan dan ook bij de beurs, The New York Stock Exchange. Vandaar...

De kleur is oker geel en de geur is kruidig met een vleugje rotte vis. We lopen China Town binnen, meteen te herkennen aan de vele Aziaten en het Chinese schrift boven de winkeltjes. De winkeltjes zijn er velen, ze verkopen groente, fruit, vis en andere spullen. Exotisch fruit en groente, aquaria met krabben en veel algen. Garnalen, schaaldieren enz. We vinden het er vies.

Bijna ongemerkt lopen we Little Italië binnen, kleur is groen de geur van Pizza. Overal pizzeria's, gelateria en souvenirs winkels, de Italiaanse vlag. Het aantal toeristen is hier weer maximaal en dat heeft meteen effect op de prijs van het eten. Proppers proberen ons over te halen om te komen eten. We zijn moe van het lopen en strijken neer op een terrasje met drie piepkeine tafeltje en eten een heerlijke pizza. We kunnen er weer tegen en lopen verder.

De kleur is turquoise en de geur is van rozen. We zijn in Soho een hippe wijk met veel restaurantjes, boutiques, kunsthandel. Grote bomen afgewisseld door rustige straten. Stadskunst in de vorm van graffiti. Volle restaurantjes en café's, er heerst een ontspannen en gezellige sfeer. Ik kijk mn ogen uit naar alle mooie modewinkeltjes! Ook de galerieen zijn de moeite waard, helaas op dit uur al gesloten. Een wijk waar we nog een keer naar terug willen keren.

Hé, de Arc de Triomphe in een oase van groen. Een enorme klaterende fontijn en overal grote bomen, grasveldjes en mooi aangelegde bloemenborders. Gitaarmuziek, zang, acrobatiek, picknick, skaters, iedereen lijkt zich hier te amuseren. Een heerlijke plek, we blijven naar de muzikanten luisteren en naar de acrobaten kijken.

We stappen op de metro ( bleu line) naar Times Square, dan de bus terug naar het hotel.

We hebben veel kilometers in de benen, veel stadsgeluiden in de oren, veel beelden op het netvlies, veel woorden in de mond.... heel tevreden maar enorm moe komen we tegen 23.00 uur aan bij ons hotel. Praten nog de dag door maar de blog komt morgenochtend. We kijken nog naar de reacties, altijd zo fijn om te lezen. Ook van alle reacties op facebook genieten we.

New York is een Big Apple, grote stad met vele gezichten. Er wonen 15 miljoen mensen. De sfeer is ondanks dat heel erg prettig, een vrije stad." If you make it here you can make it anywhere" (Alicia Keys)