"well you make the best of it, you only have one live"
06 jan. 2017
🇵🇹
vanuit Portugal
"well you make the best of it, you only have one live"
Vandaag gaan we naar Lagos en dat ligt in de Algarve. We verheugen ons op de zee, de golven, de rotsen en het mooie weer.
Vanmorgen zijn we nog in Beja in het klooster, en het ontbijt is luxe. We smikkelen er heerlijk en dat in deze entourage. Een grote zaal met de allure van een kerk maar de gezelligheid van een
"normale" kamer.
We checken uit en lopen naar buiten de mist in. Hopen maar dat deze optrekt omdat we een autotocht van Beja naar Lagos gaan maken en dan zou genieten van de uitzichten welkom zijn. Al snel hebben
we Beja achter ons liggen en rijden we over deN16naarAljustrel.Het landschap is glooiend, met grote
weidegebieden. Afgewisseld met kurkeik en olijf. Er liggen ook hier marmergroeves."He kijk daar... zijn dat ooievaars?"We zien er over een afstand van 10 km wel een stuk of 10 koppeltjes
ooievaars, samen op de top van een boom of een paal met een nest er op. Even plots als we hen zagen zijn ze ook weer verdwenen, de rest van de dag zien we ze nergens meer. Leuk was dat! Gelukkig
dat net hier de mist even weg was.
Van Aljestrel nemen we deN263richtingOdemira,maar slaan halverwege linksaf en rijden een stukje
over de123-1tot we bij deN123komen en daar rechts afslaan richtingMonchique. Het landschap is aan het veranderen naarmate we verder naar het zuiden rijden. Hogere heuvels begroeit met eucalyptusbomen en eiken. In de verte zien
we heuvels met er tussen dichte wolken. Dat belooft nog wat!
Als we over deSerra de Monchiquerijden zien we dat op alle hellingen terrassen zijn gemaakt met jonge aanplant van Eucalyptusbomen. En dit beeld van
rode aarde, terrassen met aanplant gaat oneindig door. Een bizar landschap. We lezen in de reisgids dat de Romeinen al met de terrassen begonnen zijn. Zo oud dus al? Frank heeft flink te sturen, de
weg heeft de ene haarspeldbocht na de andere. We doen het rustig aan om tijd te hebben om te kijken. De zon schijnt intussen en we genieten van deze tocht. We eten intussen onze voorraad met
rijstwafels, mandarijnen en koekjes als lunch.
Als we in Monchique aankomen, blijkt dit een chique badplaats met thermen te zijn. In de tijd van de Romeinen werden hier al zwavelbaden genomen, vooral om de maagklachten te verminderen. Nu zien
we een wat grotere stad in wit met rode daken. Nu de zon schijnt geeft dat een schitterend beeld, het kijkt of de huizen licht geven. De zonnebrillen gaan op en blijven daar tot de avond valt. We
hebben nl. Een prachtige blauwe lucht en veel zon gekregen, zo genieten:))
Vanaf Monchique zetten we de navigatie aan om zonder snelwegen in Lagos te komen. Een uurtje later rijden we Lagos binnen en hebben ondertussen genoten van heuvels met bossen, dorpjes en zon.
In Lagos stoppen we om de navigatie het adres van ons verblijf in te geven, maar deze kan dit adres niet vinden. Gelukkig is er nog zoiets als googlemaps, en daarmee rijden we rechtstreeks naar ons
appartement. Dit blijkt op een appartementencomplex te liggen, een zwembad en restaurant te hebben en nog meer faciliteiten. We checken in en al snel lopen ons "huisje" binnen. Kamer, slaapkamer,
keuken, badkamer, het is er allemaal. Vrijwel meteen zitten we buiten op "ons" terrasje met uitzicht op zee, heerlijk in de zon genietend van een kop koffie. Palmbomen steken als bakens de lucht
in, de papegaaien maken hier dankbaar gebruik van. Het is er verder stil, heerlijk.
Op naar de zee, de zee ruiken en horen, het zand voelen, de kust bewonderen. Na 100 meter lopen zijn we op het zandstrand, met een klifkust met een gele en rode kleur. De lagen zijn goed zichtbaar.
De zee laat de golven vallen, en het geluid is heerlijk. We hebben nog wel een jas aan, de wind is fris, maar het is toch 17 graden! In het zand zien we heel groot 2017 getekend, we maken een
selfie met dit er ook op.
We gaan wat verderop op een zandrichel zitten en in stilte genieten van het hier kunnen en mogen zijn.
Met een steen maken we een groot hart in het zand, leggen er stenen in en maken er een foto van. Ons eigen mascotte ligt er ook in. We markeren onze liefde in het zand maar ook een jaar getrouwd
zijn, we zijn hier nog iedere dag dankbaar voor. We kijken terug op een geweldige trouwdag, maar zeker ook op de tijd die we met elkaar hebben. Is dit een plek die romantiek oproept, zeker! Maar
wij voelen de romantiek ieder moment dat we samen zijn.
We lopen terug en komen langs een terras aan het strand, we drinken er een koffie en eten de kenmerkende amandeltaart, heerlijk. We reserveren een tafeltjeom 20.00 uur, zodat we weer een keer een
warme maaltijd krijgen.
Terug in het appartement merken we dat ook hier het kraanwater enorm naar chloor ruikt, erg vies. Gelukkig drinken we flessenwater, daar zetten we ook thee en koffie mee.
"Plons, spetter,spetter!" Heerlijk zo'n zwembad en dat voor ons alleen. Er is helemaal niemand dus kunnen wij wat baantjes trekken. Frank ontdekt al snel dat de ene kant van het bad wel erg ondiep
is en raak met z'n tenen de bodem. Opletten geblazen dus. We zwemmen lekker in een zwembad waarvan de rand afgezet is met Portugese blauwe tegelsmet bloemmotief. Dat geeft een heel mooie afwerking
aan dit zwembad. Na een 45 minuten gaan we er uit en lopen terug naar ons appartement waar we, met chloorwater, douchen. We blijven ruiken alsof we net uit het zwembad komen.
Op naar het restaurant waar we heerlijk eten, met uitzicht op zee. We horen de golven omslaan, de zee brult, ook al staat er geen wind meer.
"I always take this when we are here",ze wijst op een grote punt taart, houdt haar bordje omhoog om te laten zien wat het is."it is lovely, you should take it too". We lachen naar
haar en zij lacht breed terug. Misschien als dessert, maar eerst de uiensoep met veel kaas, de biefburger ( zonder brood) , frites en salade. We smikkelen, als dit op is hebben we geen plaats meer
voor taart, dat zal dus voor een andere keer zijn.
Tijdens het eten is de buurman druk in gesprek met de verschillende obers, we maken er uit op dat dit echtpaar vaker hier komt. Het gaat er allemaal heel vriendschappelijk aan toe, schouderklopjes,
lachen...
" this season it is better for you, you can stop earlier", " well yes, but its my job","wel you make the best of it, you only have one live"
Hoe waar is dat! Mooi gesprek wat we konden volgen, een cadeautje.
We sluiten het diner af met een heerlijke Portugese espresso, zijn tegen22.00 uurweer terug in het appartement en schrijven nog aan de blog. Daarna lekker slapen.
Reacties
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!