A room with a view....
18 jul. 2016
🇩🇪
vanuit Duitsland
A room with a view
Hoewel de camperplaats langs de rivier heel stil en donker is, slapen we erg onrustig. Het is warm, echt te warm om te slapen. Boris loopt heen en weer, hijgend, wij drinken liters water. Tegen
vier uur s'morgens rijdt er een auto met hoge snelheid en piepende banden langs ons heen, we zitten rechtop in bed. "Wat is dat?", we liggen stil te luisteren maar horen helemaal niets meer. Onze
ramen hadden we op kleine kiertjes staan omdat we geen risico voor inbraak willen nemen. We staan wel op een officiële camperplaats met nog zo'n 6 anderen, maar de plek ligt afgelegen en is voor
iedereen toegankelijk. Pas tegen de vroege ochtend vallen we in slaap, het is koeler, wordt lichter en we zijn toch moe.
Tegen 9.30 u. worden we fit wakker, de zon schijnt en we horen de vogels fluiten. Na een lekker ontbijt gaan we een wandeling met Boris maken, we lopen pal naast het water van de Lenne. Deze rivier
lijkt op de Ourthe, ondiep, helder en stromend met stroomversnellingen. Boris heeft blijkbaar de hele nacht de rivier gehoord en heeft geen aansporing nodig om met een flinke sprong in het water te
plonzen. Hij likt gretig het water naar binnen en er lijkt bijna stoom uit zijn oren te komen ( ;))
We rijden door Altena langs de rivier, we verrijden ons en maken een tour door het stadje. Kortom we genieten zo wel 2x van het zicht op de prachtige burcht. We rijden over de 236 naar het zuid
oosten en gaan via Werdohl rechtsaf richting Lüdenscheid over de 229. Onder de snelweg doormaken we een lus en komen zo op de 470. We zien een groot meer waar we langs rijden, over bruggen en
stuwen. De omgeving is groen, bossen met eiken en esdoorns, weiden met koeien, af en toe een dorpje of boerderij. De buitentemperatuur loopt op tot 30 graden, we hebben de airco aan en die doet t
weer goed. Voor de vakantie nog na laten kijken en repareren, goede actie van Frank! We hebben er veel plezier van, Boris kijkt ons dankbaar aan.
We rijden Herscheid binnen en vinden een winkel. Tot onze verbazing kunnen we er aardappelbrood kopen en behalve dat ook veel vers fruit. Heerlijk!
Het is al 14.00 uur als we naast de Ooster-talsperre stoppen, lekker koffie zetten en de tafel dekken. We eten een lekkere salade met geitenkaas met aardappelbrood en kaas, heerlijk is dat. De dam
trekt onze aandacht en ondanks de hitte lopen we er overheen, rechts een groot meer waar kinderen aan het zwemmen zijn. Rechts een diepte, beneden enkele huizen en een forellen kwekerij, verderop
een dorpje.
In Attendorn parkeren we de camper vlak bij het historische Middeleeuwse centrum. Het stratenplan is Middeleeuws en bij het Infopunt is een maquette van het stadje medio 1802. Het stadje is in die
tijd volledig ommuurt, smalle straten in cirkelpatroon, een kerk in het midden. Nu is de muur alleen nog terug te vinden in de Wahlstrasse, de kerk is er nog steeds. Intussen zijn er vele
winkeltjes en Backereien. Bij de Backerei is de ultieme combinatie van koffie/thee met broodjes of kuchen. We gaan voor pruimenkuche en bosvruchtentorte met koffie. Heerlijk in de schaduw met
uitzicht op een ijssalon waar gigantische ijsjes door gigantische mensen worden verorbert.
We hebben in de Acsigids een camping in Attendorn gevonden en rijden daar naar toe. We kunnen gaan staan waar we willen, maar helemaal aan het eind van de camping is het mooiste uitzicht. Daar gaan
we staan ondanks dat de volle zon komen te staan. Het is intussen een uur of 5, en de hitte neemt al af. Boris ligt al snel in de schaduw achter te camper te slapen. Wij genieten van het uitzicht
op de beboste heuvels en opnieuw een kasteel. We noemen dit" a room with a view" ;). Een groot kasteel, maar hoe het heet weten we niet. Volgens de kaart liggen hier meerdere kastelen,
maar welk dit is ??? De camping ligt vlak bij de Biggesee.
We zitten onder de luifel in de schaduw, Frank heeft z'n korte broek en blote bast aangetrokken en ik mn zomerjurk ( uit Curacao, en denk aan de vakantie met Sophie).
We hebben het over de vakantie die ik ooit met Henk door Sauerland gemaakt heb. Frank en ik wilden niet naar Frankrijk of Engeland omdat we onze eigen reizen willen maken, en daar ben ik vaak met
Henk geweest. Ik kom tot de ontdekking, doordat op de kaart met pijltjes is aangegeven, hoe Henk en ik indertijd ook door Sauerland gereden hebben. Ik realiseer me dat we hier geweest zijn. Het
geeft enkele opvliegers ( tekenen van spanning) en een flinke interne dialoog tot gevolg. Maar door het samen met Frank te bespreken en me te realiseren dat er nieuwe herinneringen worden gemaakt,
en dat deze naast de eerdere herinneringen kunnen bestaan, dat er nieuwe geschiedenis wordt geschreven zonder de oude uit te hoeven wissen, voel ik me weer meer in balans komen. Rustiger, meer
controle over de situatie en mezelf. Nog steeds spelen emoties een rol, maar juist door deze aan te gaan kom ik steeds een stapje verder in het plaatsen van mn verdriet en het omarmen van mijn
liefde voor Frank en het leven dat ik nu heb. De lach keert weer terug op onze gezichten, we knuffelen elkaar en besluiten dat het tijd is om iets te gaan eten. Intussen is het al een uur of 20.00
uur.
Frank maakt lekkere asperges met gekookte eieren, zalm en tartaarsaus, heerlijke zomerse maaltijd. Lekker licht. We zien een rode zon achter de bergen verdwijnen, en merken dat het tijd wordt om
binnen te gaan zitten. Zowel het dalen van de temperatuur als de toename van het aantal muggen zorgt ervoor dat we snel alles opruimen. Ook Boris sprint naar binnen en kruipt in z'n bench, lekker
slapen.
Wij krijgen via Facebook nog het bericht dat Cyriel en Niek een gezonde zoon hebben gekregen, fantastisch!
Ik ga de blog schrijven en Frank begint aan een nieuw boek " 400 brieven van mijn moeder" door Joseph Oubelkas. Ik vraag naar de naam van de schrijver, maar Frank is helemaal onder zeil:). Bedtijd
dus.
Reacties
Reacties
19 jul. 2016, 10:20
Prachtig!
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!