Op naar Rigi
01 mei 2016
🇨ðŸ‡
vanuit Zwitserland
Op naar Rigi
Om 5.30 uur loopt de wekker af, na een onrustige nacht. We hebben beiden slecht geslapen, zonder dat we dit kunnen verklaren. We kijken namelijk
erg uit naar deze reis, samen met ( schoon) mama naar Zwitserland. Voor Hanke een reis die ze heel graag wilde maken omdat zij als 18 jarige als au pair in Zwitserland heeft gewerkt. De toppen van
de Alpen weer een keer zien, dat was de wens.
Frank heeft 5 jaar geleden deze reis al eens gemaakt, maar had er nu enorm veel zin in. Vooral het "samen" op reis zijn doet het 'm. Voor mij wordt het mijn eerste kennismaking met Zwitserland. Ik
ben erg benieuwd.
Zo tegen 6.30 uur lopen we naar Hanke, want daar komt om 6.45 uur de taxi, die ons naar het
station in Eindhoven brengt.
We staan stipt om 6.45 uur buiten te wachten en te wachten..... Na een telefoontje naar de taxi blijkt deze op de verkeerde plek te staan. De
chauffeur had " Zomerland" als adres verstaan. Dit is helemaal aan de andere kant van Geldrop, dus dat werd wachten tot de taxi tegen 7.00 uur
voor komt rijden. De odeur van de chauffeur op de vroege ochtend beneemt ons de adem en over de kwaliteit van dit taxibedrijf hebben we intussen onze twijfels. Ook ontbreken de blauwe
nummerplaten???
Gelukkig worden we op tijd op station Eindhoven afgezet en zijn we tijdig bij de trein die ons naar Utrecht brengt. Mam heeft de overstap samen met ons in rap tempo gedaan, krasse tachtiger hoor!
Trots op zo'n (schoon) moeder!
In Utrecht stappen we op de ICE, waar we vaste plaatsen hebben. We nestelen ons in de luxe stoelen rondom een tafeltje. Maar zitten net als Kwik,Kwek en Kwak op een rijtje.
Alle bagage gaat in een bagagerek. De trein zit overigens erg vol. Al snel vinden we de weg naar de "roze tas" van Hanke, met allerlei lekkers. En ook uit onze rugzak toveren we de nodige proviant.
Allemaal gezonde dingen, zonder suiker, met havermout????.
We rijden via Arnhem naar Oberhausen, via Duisburg naar Dusseldorf om vervolgens via Keulen naar Bonn en Frankfurt te rijden. Onderweg stappen er mensen in en uit, wat ons de mogelijkheid geeft om
van plaats te wisselen, waardoor we echt met z'n drieen om de tafel kunnen gaan zitten, wel zo gezellig. We kijken onderwijs naar het veranderende landschap, bloesem op fruitbomen, velden met
koolzaad en steden.
Tegen de Zwitserse grens stappen er twee marechaussees in, die meteen een wat allochtoon uitziende man controleren. De rest van de wagon krijgt geen controle. Toch wel iets waar we het met elkaar
nog over praten.
We komen om 15.15 uur aan in Bazel een half uur te laat ivm onderhoudswerken aan het spoor. Hierdoor missen we de trein naar Luzern maar doordat
Frank met twee rolkoffers, ik met 1 koffer en Hanke haar handtas in hoog tempo van het ene perron naar het andere weten te komen halen we de volgende trein net op t nippertje. Dit is een lokale
trein waar we een uur verder Zwitserland in rijden.
Om 16.35 uur zijn we in Luzern en omdat we nog 50 minuten moeten wachten op de boot naar Vitznau Rigi, hebben we de tijd om de historische
Kapellbrucke kunnen bezoeken. Dit is een houten overdekte brug van 1365 met een lengte van 204,7 meter ( oorspronkelijk 285 meter). De brug is vernoemd naar de Sint Pieterkapelle op de linkeroever
van de rivier de Reuss. De brug is 650 jaar oud en in 1993 is de brug volledig afgebrand.
In 1333 is er door een enorm onweer zoveel hout in de rivier terecht gekomen dat men genoeg hout had om deze brug te bouwen. Halverwege te brug bevindt zich een watertoren uit 1300. De brug is een
voetgangersbrug en maakte deel uit van de verdedigingswerken van de stad Luzern.
Het is heel speciaal om over de brug te lopen, prachtige tekeningen bevinden zich in de nok van de overkapping.
Met ons lopen er ook enorme horden Chinezen over de brug, allen met een camera voor de neus. Net als wij overigens????
Om 17.15 uur gaan we aan boord van de boot die ons over de Vierwaldstettersee brengt. Intussen is het gaan regenen, na aankomst in Vitsnau Rigi
lopen we 20 meter naar de tandradbaan die ons naar Rigi Kaltbad brengt waar ons hotel staat. In de trein spreekt een jong meisje (18 ) en haar grootmoeder ons aan. Zij maken deze dagen dezelfde
reis als ons, maar zijn onzeker of alles goed gaat en vragen ons over aankomst en vertrek tijden. Wel leuk om met hen te praten.
De tandradtrein vertrekt en we stijgen met een hellings% van 25%. We zien het meer snel in de diepte verdwijnen en dat terwijl wij in de wolken verdwijnen. Wolken waar sneeuw uitvalt, zo mooi. Na
een half uur zijn we op onze eindbestemming en de trein stopt naast ons hotel. We glibberen van de trein naar het hotel, en al snel hebben we ons ingericht op onze kamers.
Het hotel is een echt berghotel, alles van hout, alles kraakt, met zeer vriendelijk personeel. Als we op ons balkon gaan staan horen we niets, het is hier muisstil, heel bijzonder.
We gaan snel eten omdat anders de keuken dicht gaat. We hebben honger gekregen, Hanke neemt het dagmenu en smikkelt dat het een lust is. Wij eten een groente rösti, heerlijk. Nog een merenque en
sorbertijsje na.
We gaan op tijd naar bed, zijn allen moe, maar zeer tevreden!
Reacties
Reacties
01 mei 2016, 22:40
Lieve allemaal;
Wat een leuk verhaal!!
De eerste dag zit zo vol in de planning dat het respect afdwingt voor he Hanke!!l
Geniet van deze bijzondere reis samen!
Groetjes uit Oxford
02 mei 2016, 23:04
Fijn, we mogen weer mee-reizen.
Veel plezier samen, maar dat zal wel lukken!
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!