Vanmorgen stil gestaan bij 14-08-2014, deze dag was de uitvaart van Henk. Toch een dag om weer stil te staan bij waar ik vorig jaar stond. Hoe deze dag is verlopen, hoe fijn het was om allemaal lieve mensen om me heen te hebben. Hoe helend het afgelopen jaar is geweest. Ik kan er nu zonder tranen over praten, aan denken en voelen. Dat is goed.

Mijn vader is gelukkig weer thuis en moet daar weer op krachten komen. Lastig dat we zo ver weg zijn.

De nacht is onrustig geweest doordat het erg warm is in de kamer. Het huis is enorm groot en ook de kamer waar we slapen. Deze ruimte is te groot voor ons, het maakt onrustig. Na een lekker douche alweer vroeg op, we gaan vandaag op gamedrive in het Krugerpark. We zijn erg benieuwd omdat we er verschillende geluiden over horen. Het park is 20.000 km groot ( 389x60 km) en hier leven enorm veel dieren. We kunnen met Blikkie zelf door het park rijden, er zijn asfalt wegen en dirtroads. Op advies van de beheerder van de Lodge gaan we via Phabenihek binnen, we zitten daar maar 10 minuten rijden vanaf. We nemen de S1 richting Skukuka. Al snel zien we een mannetjes olifant vrij dichtbij, indrukwekkend. Hij loopt achter de auto de weg over richting een meer. We rijden naar een grote poel en kijken daar lang naar de Hippo's. He kijk daar, wat vliegt daar. Het is een zeearend, we zien heel goed de zwart witte tekening, het dier heeft een enorme spanwijdte. Na wat rondcirkelen zet hij zich op een tak in een hoge boom. We hebben de verrekijker vergeten:(, maar kunnen hem toch zien. Het wordt wat drukker met auto's bij de poel, dus rijden we rustig verder. Maximumsnelheid is 50 km per uur, op dirtroads maar 40 km per uur.

Eerst maar naar het Paulkrugerhek rijden, zodat we een goede kaart van het park kunnen kopen, nu hebben we geen idee hoe we kunnen rijden. Bij het Krugerhek is inderdaad een goede kaart te koop, een soort boekje met kaarten en, wat we erg leuk vinden, pagina's met afbeeldingen van dieren die hier voorkomen. Voëls van die Kruger-Wildtuin, Kleine diere, Wildsbokke( antilope),grote dieren met hun sporen. We kopen de afrikaanse versie, leuk om te lezen. Ook is er een kaart opgenomen van de geskiedkundige besienswaardighede, de geologie en flora-klassifikatie. Ook kopen we nog wat andere mooie Afrikaanse spullen.

Vanaf het Krugerhek gaan we naar Skukuza en rijden daar omheen, draaien naar de H1-2. We hebben intussen al veel Rooibokken ( impala's) gezien, de geelbekneushoornvogel ( zien we de hele dag regelmatig) hippo's, gewone troupant ( een prachtige vogel met alle kleuren van de regenboog), giraffen met jong, waterbokken ( deze hebben en witte tekening op het achterlijf), zebra's, termietenheuvels zo groot als kastelen. We rijden intussen in een veel droger gebied over zandwegen, de S36, in totaal rijden we zo' 40 km dirtroad. In dit gebied zien we veel dode struiken en bomen, regelmatig olifantenpoep op het pad, maar verder heel weinig dieren. We zie enkele blouaapjes. We geven wat meer gas, waardoor het rijden beter gaat op de wasborden die in het zandpad zijn gereden. Vlak voor we een stopplaats bereiken zien we een hele grote Bobbejaan (=Baviaan). Hij loopt vlak naast de auto. Een enorme grote kop en sterk lijf, niet uitstappen nu!

Tegen 13.30 uur bereiken we Tshokwane, een plek waar je wel mag uitstappen op eigen risico( klinkt al goed;)). We hebben zin in koffie/thee en iets gezonds te eten, tot nu toe hebben we mueslibars en pepermuntjes gegeten. In de auto is altijd een tas met allerlei eten, appels, mandarijnen, bananen, enz. We kiezen nu voor een chickensalad en wat drinken. Terwijl we dit lekker buiten aan het opeten zijn, horen we ineens een schreeuw en zien een Bobbejaan met een plastic zak met brood aan de haal gaan. De mensen die iets verderop niets vermoedend zaten te picknicken moeten het verder zonder brood doen. Zo gaat dat dus, even later zitten de Bobbejanen op de vuilnisbakken en trekken deze open op zoek naar wat eetbaars. Als we naar het toiletgebouw lopen zien we een prachtige boom staan en als we goed kijken zien we een grote hagedis met enorme wangen. De schutkleur maakt dat hij een zoekplaatje is.

We gaan verder rijden, intussen is het 14.00 uur en erg heet geworden. Via de H10 rijden we naar Onder Sabie en draaien daar linksaf de S79 naar Skukuza op. We rijden dit stuk langs een rivier met water en meteen is er veel leven te zien. Veel olifanten, krokodillen, heel veel buffels. We zijn zelfs in een kudde buffels beland en werden tot stilstand gedwongen. Dit op een moment dat we ons realiseren dat we nog zeker 100 km naar de uitgang moeten rijden. Dat met een gangetje van 30-50 km per uur wil zeggen dat we dat niet meer gaan halen. Het is nl. Al 16.30 uur. Het stilstaan bij de dieren is eigenlijk niet meer mogelijk, we voelen de druk om snel bij een uitgang te komen. We gaan voor het Paulkreugerhek, dit is zeker 50 km dichterbij dan Phabenihek.

We zien heel onverwacht nog een luipaard heerlijk lui op een grote boomtak liggen. Zijn poten bengelen ontspannen naar beneden, zijn kop kijkt naar alle auto's die stilstaan. Iedereen wil dit prachtige dier zien. We kunnen het vlekkenpatroon op de vacht zien en ook de kop, zo prachtig. Hier hebben we toch nog stil gestaan, maar nu moet er echt gas gegeven worden. Nu hebben we wel de Big 5 gezien ( leeuw, luipaard, olifant, neushoorn en buffel). We rijden met een vaart van 80 km per uur ( waar 50 km p uur is toegestaan) door het park, olifanten en Rooibokkies ontwijkend. Een hele kunst die Frank gelukkig goed verstaat. We zijn om 17.55 uur bij de uitgang, oeff...... Gehaald.

Onze blijdschap is van korte duur we komen nl. op een asfaltweg tussen het Krugerpark en Hazyview de R538. We zien al snel dat dit een kamikazeweg is. Stikdonker, geen witte strepen op de weg, Afrikanen die naast de weg lopen waar 80 gereden wordt, inhalen met 4 auto's naast elkaar en dan nog de meeste auto's met kapotte verlichting. We krijgen zelfs een enorme slang onder de wielen, hoewel we niet zeker zijn of we hem hebben geraakt. Maar ineens zagen we de slang over de weg bewegen, en groot dat hij was! Dat was schrikken. Het is peentjes zweten en na 45 minuten, zijn we heelhuids terug bij Hazyview. We gaan eten bij hetzelfde restaurant als gisteren, daar heerlijk eten en internet. Ik besteed vooral tijd om contact met de familie te krijgen ivm mijn zieke vader. De blog schrijven we morgen, we zijn bekaf. Na het eten terug naar de lodge, code intoetsen voor de gate, dan na een 400 meter weer een gate. Frank maakt de open haard aan en we praten de dag door bij een wijntje. Hoewel.... We al snel op de bank in slaap vallen. Eenmaal wakker toch maar naar bed gaan. Het huis waar we verblijven is enorm groot, er zijn 5 slaapkamer met badkamer. De slaapkamer waar we slapen is zo groot, dat dit onrust geeft als je slaapt, gek hoor. We verhuizen naar een kleinere kamer beneden, heel knus.

15-08-15

Vandaag is duidelijk dat het pap niet goed gaat en hij weer is opgenomen in het ziekenhuis. Daar wordt hij goed verzorgd en is alles aanwezig om hem te helpen. Afwachten wat zijn lichaam gaat doen. Geeft wel spanning omdat we zo ver weg zitten, het is goed dat we morgen weer richting huis vliegen.

We hebben goed geslapen, het was een goede zet om op een andere kamer te gaan slapen. Wel is het erg warm hier, zowel overdag als s'nachts. Na een heerlijk ontbijt raken we in gesprek met Hennie, de eigenaar van de Lodge. Interessant om met een blanke Afrikaan in gesprek te gaan over onze ervaringen en wat we hier zien. Hij relateert de situatie in Afrika niet aan de kolonisatie, maar aan de aard van de Afrikanen. We vragen ons af of dit zo is, of dat dit de gemakkelijke uitleg is?

We gaan we op pad voor een tweede dag in het Kreugerpark. We hebben een betere voorbereiding gedaan, zodat we zeker voor net donker in Hazyview zijn en via de Phabenihek het park verlaten. De tas met eten en voldoende water, verrekijker ( ja vandaag wel meegenomen) en de filmcamera liggen in de auto. We kunnen makkelijk het park binnen, maar worden wel gecontroleerd op wapens en alcohol. Ook worden onze pasgegevens en kenteken genoteerd. We krijgen een toegangskaart en uitrijkaart. Het eerste wat we vandaag zien zijn weer de olifanten, later nog neushoorns, visarend en nijlpaarden. We zien ook nieuwe dieren, een groep leeuwen die ligt te slapen was erg leuk. Met de verrekijker ook goed te zien. Maar het kan niet tippen aan de ervaring in het Entabenipark. We zien ( in het Afrikaans) de bruine slangarend, de Bromvoël, de gewone vleiloerie, de gewone troubant, de rooibosduiffie, gewone tortelduif, de langstert laksman, kremetart laksman, mikstert byvanger, geelbek neushhornvoël ( pikken je eten), de kleinstreepswael ( zwaluw)' rooibosswael, de grootglansspreeu( een prachtige turqoise vogel die op een spreeuw lijkt), langstert glansspreeu, kleinglansspreeu, bont visvanger, koolhaas, dassie, springhaas, boomeekhoring, rooibokkie, waterbok, koedoe, steenbok, rooijakhals bontkwagga ( zeebra), kameelperd ( giraffe), seekoei ( nijlpaard), witrenost ( witte neushoorn), Leeu. We zijn heel tevreden en hebben samen erg veel plezier in het spotten van dieren en deze op te zoeken in de afbeeldingen die bij de kaart zijn afgebeeld.

Vandaag rijden we bijna alleen asfalt wegen, voor blikkie en ons aangenamer.

We rijden tot de pauzeplek Afsaal. Even de benen strekken en iets eten. Dit laatste is niet zo eenvoudig. We bestellen ons eten en willen met de bankpas betalen, iets wat de hele vakantie overal probleemloos is gegaan. We hebben bijna geen Rand meer omdat we morgen uit Zuid Afrika vertrekken. Onze bestelling wordt voortvarend gemaakt, maar het pinnen is onmogelijk. De lieve Afrikaanse vrouw heeft ook geen idee hoe ze met het apparaat om moet gaan. Het lukt niet om te pinnen, wat nu? We hebben nog dollars, en vragen of we hiermee kunnen betalen. De vrouw weet niet wat ze er mee aanmoet. Intussen heeft dit al zo'n 20 minuten geduurd en staan onze borden met eten klaar. De rij achter ons wordt langer en langer.

Take it".... Huh? " Yes, take!" De vrouw wil ons het eten zo meegeven omdat de pinautomaat weigert. Dit vinden we niet kunnen en betalen voor ons eten in dollars. We gaan weer lekker buiten zitten, tussen de geelbek neushoringvoëls en de grootglansspreeu ( beiden zijn op ons eten uit). De vuilnisbakken worden weer door de apen onderzocht, maar hier hebben ze het moeilijk omdat de vuilnisbakken "aapproof" zijn gemaakt. Na de lunch keren we teug naar Skukuza en vervolgens naar de uitgang Phabenihek. We zien nog olifanten die aan het drinken zijn en later nog olifanten die gras aan het eten zijn. Zo interessant om deze grote dieren in hun natuurlijke omgeving en gedrag te zien. We kijken er lang naar. Aan alle rivieren in het Krugerpark is de droogte te zien. Er zijn door de mens enkele waterbekkens aangelegd, zodat de dieren toch voldoende kunnen drinken. Op enig moment komt er ook een giraffe bij de drinkplaats,waar 5 olifanten aan het drinken zijn. De giraffe krijgt geen kans. En wordt door de olifanten een zero tolerance beleid doorgevoerd. Als we verder rijden, komt er een enorm grote olifant uit de struiken, wat een dier!!

We zijn tegen 16.30 uur het park weer uit en rijden nu een prettiger weg bij daglicht naar Hazyview. Weer bij ons vaste restaurantje vleien we ons neer, en gaan de blog schrijven van twee dagen Krugerpark.

We kijken elkaar aan en zien zo veel liefde in elkaars ogen, deze reis heeft ons nog dichter bij elkaar gebracht. We hebben alleen maar mooie dingen meegemaakt en gezien, gedeeld en ook in spannende momenten er voor elkaar kunnen zijn. We zijn heel blij dat we deze reis samen gemaakt hebben, zeker omdat dit samenvalt met een hele moeilijke periode een jaar geleden. Zowel voor Frank als voor mij, zijn we dankbaar voor waar we nu staan.