" krk Hello Eric, there is a ..... At location......" We verstaan maar de helft, de Rangers praten in code, maar aan de reactie van Erik te zien is er iets gespot. De code heeft als reden dat eventueel meeluisterende stropers niet kunnen horen welke dieren er gespot zijn. Dit is zeker belangrijk als het om neushoorns zou gaan, de hoorns brengen blijkbaar veel geld op. Met hoge snelheid gaan we in de richting waar iets te zien zou zijn. En onze verassing is groot als we op 5 meter afstand twee Cheetah's een Impala zien verorberen, waarbij een jackhals probeert een graantje mee te pikken. Dit lukt totdat een van de Cheetah's er genoeg van heeft en in een rotvaart achter de jackhals aan gaat. Deze zet 't op een lopen en komt met de schrik vrij. Maar de Jackhals zou de jackhals niet zijn of hij komt gewoon weer terug gelopen. Nu nemen de Cheetah's ieder een deel van de Impala voor hun rekening terwijl de jackhals er met de maag vandoor gaat. Later haalt hij nog de overige ingewanden op. De cheetahs zijn intussen aan de kop van de impala begonnen, we kunnen het kraken van de schedel tussen de sterke tanden en kaak van de Cheetahs horen. We kijken hier zeker een 45 minuten naar. De Cheetahs verplaatsen intussen het karkas van de impala, te veel pottekijkers.

We gaan verder op zoek naar andere dieren, maar deze unieke ervaring laat ons niet meer los. Op facebook hebben we een filmpje gepostwww.facebook/frankbonten

Terwijl we verder rijden wordt na zo'n 10 minuten weer een radiocontact tussen de Rangers hoorbaar. Nu keert Erik de truck meteen, en gaat met een rotvaart terug rijden. Wij hotsen en botsen in de truck, terwijl Erik roept, "Dit is de moeite waard, je zal dankbaar zijn".

We rijden terug naar de plek van de Cheetahs, en zien eerst de ene cheetah lopen een heel eind van de impala. De andere cheetah( het zijn twee broers) zien we 100 meter verderop staan. Ze roepen naar elkaar. Op de plek van de impala zien we een enorme mannetjes leeuw. Hij staat stil. Ruikt en luistert. Wat een kracht, je ziet z'n spieren zitten. De manen zijn vol en dik, zijn snuit lang met grote oren, en een neus die duidelijk aan het ruiken is. We kunnen hem heel goed bekijken, en als hij gaat lopen rijden we naast hem mee. Op enig moment zet hij een draf in en gaat richting één van de cheetahs rennen, verdwijnt daardoor in de bossen. We hebben al vaak gezien dat dieren die in het struikgewas gaan, vrijwel direct onzichtbaar worden. Zo goed gecamoufleerd. Door het hele schouwspel wordt het stil in de jeep, iedereen is geweldig onder de indruk! Dan te bedenken dat er gisteren toevallig een krant aan ons voorbij kwam waar die idioot van een tandarts op stond die groot wild geschoten had in Afrika. Als we deze dieren zien, kunnen we ons niet voorstellen dat iemand daar op kan schieten.

Voor ons is deze tocht al 100% geslaagd, meer is niet nodig. We rijden nog zeker één uur over de Savanne, kijken naar giraffen, zebra's en gnoes. Allen rustig aan het grazen. We stoppen even onder een enorme figtree, een hele grote boom met veel luchtwortels. Het blijft enorm genieten om zo midden in de natuur te zijn.

Eenmaal terug op de Lodge beginnen we aan een heerlijk ontbijt. Daarna nemen we afscheid van de Nederlanders, zij reizen vandaag weer verder. We gaan even zitten voor de blog van gisteren onder het genot van een kopje koffie.Dan komt er een app binnen dat mijn pap in het ziekenhuis is opgenomen. Meteen ga ik appen met de familie en kan via het nummer van het ziekenhuis m'n vader bellen. Ik had hem al gebeld omdat hij vandaag 85 jaar is geworden, maar moest de voicemail inspreken. Ik krijg pap aan de telefoon, hij is blij me te spreken en ik ook hem te horen. Hij zit klaar om naar huis te gaan, nog niet helemaal in orde maar wel voldoende om thuis aan te sterken. We kunnen helaas maar kort bellen, maar ben enigszins gerustgesteld.

Dit brengt ons ook weer richting thuis. We hebben het over volgende week, dan zijn we weer thuis. We hebben het over Boris, zou die nog wel met ons mee willen na het logeren bij Deborah en Eddy? We concluderen dat volgende week thuis komen ook weer fijn is, en dat we dan net zo veel blijven genieten van hetgeen we doen. Ook daar zitten we niet stil.

Nu nog in het hier en nu blijven voor deze week.

Weer terug bij onze cabin beginnen we ook aan de blog van vandaag, omdat daar s'avonds niet veel tijd voor is. Op ons terrasje zitten we heerlijk in de zon. We zien de kamermeisjes met hoge pakken handdoeken op hun hoofd gedragen, al telefonerend naar de tenten lopen om deze schoon te maken. Over 10 minuten gaan we thee/koffie drinken daarna op gamedrive. Intussen zijn er alweer nieuwe mensen aangekomen, mensen uit Nederland en Brazilië. Omdat het hier zo kleinschalig is maken we snel contact, erg leuk.

Frank is intussen bezig geweest de route voor morgen uit te stippelen, en vooral het adres van de Lodge te vinden. Dit is gelukt, we willen nu een gewone rit rijden, toch zo' n 400 km.

Om 15.00 uur drinken we weer een thee/koffie zodat we om 15.30 uur weer een gamedrive gaan maken. We hebben bijna een privé gamedrive. We zitten maar met vier man in de auto. De gamedrive begint weer goed, de kudde olifanten komen we weer tegen. De leidster van de groep komt pal voor de auto staan, kijkt en ruikt met haar slurf omhoog. Indrukwekkend, zo dicht bij, de Braziliaanse is er zelfs door van streek. De andere olifanten lopen al etend voor de truck door. We rijden na een tijdje door en ook nu krijgt Erik een melding dat er iets is gespot. Er wordt weer flink gas gegeven en we rijden naar een dijk tussen twee wateren in. Midden op de dijk ligt een grote krokodil met zijn bek wijdt open. We kunnen ook nu weer kort bij komen. We maken na enige tijd plaats voor andere wagens. Weer een oproep en volgas naar een andere plek. Hier ligt de leeuw die we vanmorgen al gezien hebben midden in een open stuk. Deze open stukken waren vroeger tabaksplantages, en zijn nu deel van het park. De leeuw geeuwt een paar keer, jemig wat een muil! Hij besluit op te staan en kuiert vlak langs de truck door richting de dijk waar de krokodil ligt. Hij loopt zo dicht langs de auto dat ik een stoeltje opschuif, me net iets te dichtbij;-) Frank heeft een mooi filmpje hiervan gemaakt, we plaatsen het op facebook. Naderhand horen we dat de leeuw met een drafje langs de krokodil is gelopen ( meer van wat is dat? Dus snel voorbij lopen) en vervolgens op de dijk is gaan liggen slapen.

De rest van de gamedrive gaat over nieuwe delen van het park, prachtig. We zien veel gnoes's, Impala's, giraffen, nijlpaarden. De zon gaat snel onder, maar kleurt de lucht dieprood, de avondluchten zijn prachtig!

Het laatste uur rijden we weer in het donker en zien plots een Lynx over het pad over lopen. De Rechts hebben we nog niet gezien;-)

We zien ook bosvarken, en bushbock, jakhalzen. Kortom een geweldige gamedrive vandaag. We genieten na met alle foto's die we hebben gemaakt. Want dat is wel het gevolg, dat je aan het knippen blijft.

In de Lodge staat dit keer buiten het buffet klaar. Veel gietijzeren potten waaronder houtskool gloeit om 't warm te houden. Weer veel groente, kip, lam of worst. Alles is hier perfect verzorgd, we eten iedere dag meer dan goed voor ons is. We raken tijdens het eten in gesprek met een Nederlands gezin dat vanavond aangekomen is. Toch gaan we op tijd naar onze cabin, en laten ons door Erik er naar toe brengen, veiligheid! Nog de blog afmaken en het laatste nieuws over pap lezen.