Gisterenavond hebben voor het eerst geen internet kunnen krijgen, nadat we de blog geplaatst hadden. De foto's van gisteren en vandaag gaan we zo meteen plaatsen. We zijn erg blij met jullie
reacties, ook met iedereen die meeleest en kijkt zonder reactie. Voor ons is het leuk om onze avonturen te delen en door de blog ook een mooi reisverhaal voor ons zelf te maken. We besteden er
s'avonds tijd aan en dat is erg leuk om samen te doen. Vandaag hebben we uitgezocht waar in Hermanus goede wifi is, en zo erg, dat is in een Tapas restaurant aan de haven. Daar zitten we nu lekker
te schrijven en de foto's te bekijken. Lekker glaasje wijn er bij en op tijd iets te knabbelen. We zien nu ook dat de blog gisteren niet goed geplaatst is ( stukken dubbel) dus die wordt vandaag
opnieuw geplaatst. Door het gedoe met internet is dit mis gegaan.
Vanmorgen vroeg uit de veren want we worden om 8.30 uur verwacht in de nieuwe haven, we gaan aan whale watching doen. We vinden dit allebei spannend, en kijken erg uit naar deze tocht met een
catamaran.
Eerst ontbijten, in de eetzaal treffen we een rugbyteam aan, allemaal jongens van een jaar of 18 na een avondje flink stappen. Afgelopen nacht was e.a. hoorbaar in het hotel. Deze jongens zaten er
niet erg florisant bij, keken zuur of moe en de meesten hadden hoofdpijn. Toen de groep naar hun bus moest werden er rugzakken en schoenen vergeten, maar goed dat er begeleiding bij is;) Gelukkig
is er genoeg te eten en na het ontbijt gaan we warme kleding aandoen want we willen voorop de voorplegt van de catamaran zitten, buiten dus. S'morgen is het nog fris, maar vandaag boffen we echt.
Stralende zon, blauwe lucht dus het zal warm worden. Dat is voor het eerst tijdens deze reis en op het water heel welkom.
Bij het verzamelpunt voor de whale watching zijn wij de eersten, het komend half uur arriveren er meer mensen. Uiteindelijk zijn we met zo'n 35 mensen, waaronder enkele babytjes. Alle kinderen
incl. De baby's krijgen zwemvesten aan. Volwassenen mogen zelf beslissen. We verwachten op de rustige zee geen urgentie dus geen zwemvesten voor ons ( en geen van de volwassenen).
De kapitein legt uit wat we gaan zien, pinquins, zeeleeuwen, dolfijnen en southern right whale. We kunnen gaan instappen en ook daar zijn wij de eerste ( we hebben echt heel rustig gelopen, maar
zijn zo lang dat het nou eenmaal snel gaat) en vinden een plaatsje op de voorplecht. We doen de capuchons op, gaan lekker dicht tegen elkaar aanzitten, handen in elkaar. Varen maar, de komende 40
minuten varen we van Hermanus naar de Walker Bay. Er zijn lange brede golven waardoor we ons goed moesten vasthouden, maar veel plezier hadden. Het is heel erg lekker om zo over de golven te varen.
Langs de kust zwemmen deze walvissen om te paren en te baren. Tijdens de vaartocht wordt hier uitleg over gegeven. Opeens spot een van de matrozen een walvis. De catamaran kapseist bijna doordat
iedereen aan stuurboord gaat staan ;). Overal beginnen fotocamera's te knippen en dat houdt maar niet op, ook al zien we een walvis op 100 meter afstand en is het niet meer dan wat wit schuim en
een streepje zwart. Even later zwemmen er twee walvissen naast de boot, en zo dichtbij dat we de kop en oog, lijf, vin en staart goed kunnen zien. Ook het spuiten van de lucht met water is
indrukwekkend, het vormt regenbogen. Nu begrijpen we ook de naam "Rainbow Warrior" de boot van Greenpeace waarop leden van Greenpeace strijden voor het behoud van de walvis. We kunnen mooie foto's
maken, ook omdat de kapitein naast de walvissen blijft varen. We nemen ook tijd om gewoon te kijken. Opvallend is dat het steeds stiller aan boord wordt. Het is adembenemend om zo dichtbij deze
enorme dieren te zijn, hen te horen, hun ogen te zien, de buik met witte vlek te zien en natuurlijk de sierlijke bewegingen die zij maken. Dit is waar we op gehoopt hadden, zo bijzonder.
Na dik 1,5 uur varen we terug, voldaan en nagenietend van deze ervaring. we zien onderweg nog enkele pinquins en aalscholvers.
Tegen de middag zijn we weer aan wal, en nog beduusd van deze tocht gaan we een stukje verder rijden omdat we daar hele mooie golven tegen de kust hebben gezien. Dat willen van dichterbij bekijken.
Al rijdend komen we al snel midden in een krottenwijk terecht. Deur op slot! Huisjes van golfplaat, karton, hout en steen, zo dicht op elkaar gezet dat er tussendoor lopen amper mogelijk is. Langs
de weg lopen heel veel mensen, allen kleurlingen, met draagtassen vol groente en fruit. Iets verder is een marktje waar dit verkocht wordt. De wijk is enorm, maar onzichtbaar als je Hermanus binnen
rijdt, opzet?? We besluiten om niet verder de wijk in te rijden, maar te keren en terug te gaan naar het hotel. Binnen 2 minuten rijden we in een wijk met villa's, ommuurd met stroomdraden er op.
Waarom is dat, wie bedreigd hen? Wie is er nu vrij, deze villa bewoners, of de mensen in de krottenwijken?
In Hermanus is de blanke wereld, sjieke auto's, hotels, kleding winkels zoals Woolworth, hamburgerketens enz. We realiseren ons in wat voor een bevoorrechte positie wij zijn opgegroeid, met alles
wat er nodig is om volwassen te worden. Voldoende liefde, maar ook veiligheid van een woning, voldoende eten, warmte, onderwijs en ziekenzorg. Dat maakt dat je toch veel kansen hebt om je leven
vorm te geven zoals jij zelf wilt/kan. Je hebt dus een keuze. We hebben het hierover.
We zijn in Hermanus iets gaan eten in de oude haven en opeens horen we een toeter van de "Whale Watcher". Er is dus een walvis dicht bij de kust zichtbaar. We gaan kijken, zien onderweg ook nog
enkele "Dassies" en in zee een walvis. Opnieuw erg mooi om naar te kijken. Na enige tijd laat de walvis zich niet meer zien en gaan we op zoek naar de VVV, we zoeken een wandeltocht voor in de
Fernpass. Er is een foldertje beschikbaar en daarop staat gelukkig hoe we bij het beginpunt van de wandelroute kunnen komen.
We gaan even terug naar de hotelkamer en vullen onze rugzak met drinken, eten en warme kleding. Goed voorbereid gaan we op pad en als snel lopen we in een prachtig natuurgebied dat bekend is om de
diversiteit van planten. De wandeling loopt hoog over de bergen, Frank voorop ik er achteraan omdat het pad zeer smal is en aan de linkerkant een enorme afgrond. Opletten dus!
We krijgen prachtige uitzichtpunten naar de zee, en kunnen daar opnieuw walvissen zien, twee dit keer. Je kunt de regenbogen zien als zij water spuiten. We blijven ze de hele middag volgen vanaf de
berg. De wandeltocht gaat over watervallen, riviertjes ( vaak op het wandelpad) en langs prachtige bloemen en planten die we nog nooit gezien hebben. We stappen flink door en delen steeds wat we
zien. Op enig moment zien we zelfs de maan, deze " hangt" op haar kop. En dat kan kloppen omdat we op het zuidelijk halfrond zitten. We zien ook een enorme golfcourse, waar vooral de blanke
Afrikaan te vinden is.
Na de wandeling nemen we in het hotel een heerlijke douche en gaan Hermanus in om lekker te gaan eten en de blog te schrijven.
