Deze reis naar Zuid Afrika is voor ons een droomvlucht, iets waar we beiden van gehoopt hadden dit ooit met een geliefde te kunnen delen. Een avontuur waar je met elkaar van kunt genieten, nieuwe spannende en ontroerende dingen beleven, onverwachte ontmoetingen en het voelen van een andere cultuur. Wij gaan het nu echt doen!

Na 1,5 uur zijn we in Dusseldorf waar het parkeren van de auto een spannend moment wordt, daarwe 4 xde parkeergarage in en uit zijn gereden voor er een plekje vrij was. De bewegwijzering was verre van duidelijk. Met de monorail rijden we in overrvolle wagons naar de luchthaven waar we inchecken en douane controle goed doorstaan. Niet snel daarna zitten we prinsheerlijk aan het raam van de Airbus A370, deze heeft maar liefst 2 verdiepingen en een trap in het toestel voor 400 passagiers. De vlucht is rustig en om 23.50 uur landen we op Dubai Airport en dat is ook enorm groot, veel luxe, bling bling, watervallen, ledfontijnen, roltrappen, treinen en bussen. Samen bereiken we de gate waar ons toestel naar Cape Town klaar staat, een Boeing 777. Een kleiner toestel met als gevolg veel gedraai en gewinkel om een beetje gemakkelijk te zitten/ liggen en zo nog een beetje te kunnen slapen. De vlucht gaat langs de oostzijde van Afrika, en vanaf Mozambique vliegen we schuin over Zuid Afrika naar Kaapstad. En wij kunnen van 10 km hoogte het landschap zien, rode aarde, droge rivieren, kleine dorpen, circelvormige akkers. Bij Kaapstad zien we de tafelberg afsteken tegen de lucht met aan de voet de vele huizen voor de 2,5 miljoen inwoners. Mooi. De droomvlucht is nu al geslaagd.

Tegen 12.00 uur zijn we geland en voelen ons heel sjiek omdat er iemand op ons staat te wachten met een bordje waarop onze namen staan. Dit is onze taxi naar het hotel, goed geregeld???? de chaffeur loopt te rillen van de kou, dikke jas en sjawl aan. Geeft aan dat het nu erg koud is, nl. 14 graden en veel wind. Frank loopt in zijn T-shirt en geniet zichtbaar van deze koelte???? tijdens de rit verteldde chauffeur trots over " zijn" Kaapstad. We rijden langs grote krottenwijken die, volgens de chauffeur, door de staat worden omgebouwd tot woonwijken met elektriciteit en water. Ook de apartheid is onderwerp van gesprek, deze zwarte chauffeur had 20 jaar geleden geen/minder rechten dan de blanke minderheid. De Engelsen hadden rond 1800 de streek rond Kaapstad veroverd en na bloedige strijd van 3 jaar, de zgn. Boerenoorlog, ontstond een Britse republiek d.w.z. Een Britse kolonie. Dit was voor de blanke minderheid (3%) niet genoeg, zij bepaalden het leven van de zwarte meerderheid. Het ANC ( Afrikaans Nationale Congres) werd opgericht, maar had geen invloed en werd later zelfs verboden. Rassendiscriminatie bestond al vanaf het moment dat de eerste blanke in Zuid Afrika kwamen. In 1948 won de Nationale Partij en werd de apartheid in de politiek vastgelegd. Mensen werden in 4 "rassen" onderverdeeld: witten, zwarten, kleurlingen en Aziaten. Allen de blanken kregen de volledige burgerrechten. In 1962 werd Nelson Mandela leider van het ANC, veroordeeld tot levenslange gevangennisstraf. Pas na 27 jaar kwam hij vrij.

De taxichaffeur spreekt met eerbied over Nelson Mandela, hij heeft voor gratis onderwijs en ziekenzorg voor zwarten gezorgd. Ook het ombouwen van de krottenwijken is door Mandela verzorgd.

We logeren in het Townhall Hotel, midden in het centrum van Kaapstad. De kamer is perfect op 1 detail na, het kozijn van 1 raam past niet helemaal, waardoor de wind er vrij spel op heeft. Met als gevolg een gierend geluid, want het waait inderdaad erg hard. Dit ervaren we later aan den lijve als we zowat omver geblazen worden.

We frissen ons op en gaan op pad. We lopen naar het Waterfront, een hippe wijk met veel winkeltjes, restaurants en oude gebouwen. Tijdens de wandeling van een half uur worden we geconfronteerd met armoede, een bedelaar klampt ons aan en vraagt ons geld. Voelt erg ongemakkelijk, hoewel we dit bij andere reizen ook hebben ervaren. We volgen de wens van de taxichauffeur, er zouden meer toeristen hier naar toe moeten komen, dit zorgt voor werkgelegenheid en inkomens voor veel mensen.

We kijken onze ogen uit, wat een contrasten, hele grote sjieke schepen en dure penthouses aan De Waterfront. We eten ons eerste maal in Zuid Afrika in een lokaal eethuisje, met lokale gerechten. Het smaakt ons heerlijk. We lopen nog door luxe warehouses met dure artikelen, zoals horloges, kleding, tassen, goodfood en restaurants. We zien alleen zwarte mensen werken.

We lopen ook door " The Greenhouse, een gebouw met alleen restaurantjes en winkeltjes die eten verkopen. Veel locals die heerlijke gerechten maken. Tijdens het lopen genieten we van de Afrikan skies, erg mooi. De wind blijft krachtig, we hebben moeite om rechtop te blijven staan. Pas veel later gaan we eten in een visrestaurant aan de haven, waar we op advies van de ober kiezen voor curry met scampi's, en deze is overheerlijk.Het lokale bier smaakt ook goed.De ober komt zeker 6 keer langs onze tafel om te vragen of alles oke is, ook zijn collega's komen regelmatig langs, gezellig maar wel wat druk. Als we gaan afrekenen krijgen we te horen dat er nog 10% op de rekening komt als fooi voor de bediening, dit is nl. Niet in de prijs inbegrepen, weer iets geleerd????

Op advies van de hotelreceptie gaan we op zoek naar een taxi om terug te komen bij ons hotel. Het is in het donker en na 18.00 uur stil in de stad, geen goed idee om als toerist dan rond te gaan lopen.

Er komt een vrouw met roze gebreide muts, versleten gympen en een te grote fleecetrui op ons af, " He, you looking for a taxi, come with me!" We lopen met haar mee naar haar taxi en zij brengt ons voor 70 rand terug naar ons hotel. Uiteraard geven we haar een flinke fooi.

Terug op de hotelkamer, blijkt het " fluiten" van het raam dusdanige vormen te hebben aangenomen, de wind staat recht op het gebouw, dat we besluiten een andere kamer te gaan regelen. Gelukkig is dit geen probleem en we dalen 2 verdiepingen af, naar een kamer die ook veel wind vangt, maar gesloten kozijnen heeft.

Wat hebben we veel gedaan de afgelopen 48 uur, het lijkt of we hier al enige tijd zijn. Ook voelen we ons al redelijk thuis in Zuid Afrika. Opvallend is dat iedereen goed Engels spreekt, trots is op Kaapstad en het leuk vindt daarover in gesprek te gaan. Ook hebben de mensen hier plezier, zijn opgewekt en maken grapjes. Erg leuk!

.