New York 1

Overal mensen, lichtreclames, politie, jellow caps, getoeter, theaters, living statues, blote meiden met de Amerikaanse vlag op hun borsten geschilderd, mannen die met het publiek spelletjes doen waardoor grote groepen samenscholen, cd-tjes die in je handen worden gedrukt, handen geschud om iets te verkopen, eetkarretjes met saté die giga rookwolken produceren (het ruikt aangebrand), enorme bussen en enkele fietsers die halsbrekende toeren uithalen in het verkeer en mensen mensen mensen! Hoge gebouwen van Manhattan om ons heen, voorzien van hele grote Ledschermen, waardoor ze lijken te leven. Ze vormen het decor van dat wat mensen op Braodway doen. Glanzend glas of baksteen, glad of met gemetselde versieringen, de afwisseling is bijzonder.

Een straat bij een theater is afgesloten, er staat politie bij. Waarschijnlijk een Broadway show met Bette Midler, een premiére wellicht.

WE ZIJN IN THE BIG APPLE!

En kijken onze ogen uit, te veel om te zien, te horen. Goed bij elkaar blijven in deze mensenmassa. Zodra we een street inlopen is het meteen rustig. Duidelijk een concentratie van mensen op één plek.

We lopen rustig door op Broadway ( zo ver als dat gaat met al die mensen om ons heen) verder omhult door de warmte van de stad. In de streets waait het nog en is er verkoeling, op Braodway lijkt alles te bewegen behalve de lucht. Het is er warm en benauwd. Maar door de veelheid aan licht, kleur, schittering merk je dat niet eens.

Vanmorgen, na een heerlijke nacht in een fijn hotel, eerst gaan ontbijten. De billen, heupen en buiken steken weer langs alle stoelen. Borden met eten komen langs, gevuld met meerdere pancakes met Maple siroop, gebakken eieren, donuts, grote bekers koffie met melk. Een hand vol botercups uit de koeling worden aan tafel verdeeld over 1 muffin bij de buren. Het hele ontbijtbuffet bestaat uit wit eten d.w.z. Witte broodjes, muffins, pancakes e.d. Geen fruit oid.

Doordat we zoveel obese Amerikanen zien en ook dit eten, begrijpen we beter hoe dit met elkaar in relatie staat. Er is nl. Geen ontsnappen aan of je moet er moeite voor doen. Wij vullen onze bordjes ( altijd polystyreen met plastic bestek) met omelet en muffin. De hostess komt wel drie keer vragen of alles naar wens is en of ze nog iets voor ons kan betekenen. Ze kijkt daarbij met een niet begrijpende blik naar onze bijna lege bordjes. Alsof we niet gezond zijn.

Als we op onze hotelkamer terug zijn, pakken we in. Nog even terug op hierboven, ook de hotelskamers zijn aangepast op de big Americans. Iedere hotelkamer heeft nl. Twee kingsize tweepersoons bedden. Dit bracht in ieder hotel een belangrijk keuzemoment voor ons met zich mee, nl. In welk bed gaan we slapen. Gelukkig kwamen we er altijd uit door te gaan proefliggen en te voelen welk bed het lekkerst ligt. Het puzzelde ons wel waarom er steeds twee grote bedden stonden, maar het is nu helder. De big Americans slapen ieder in 1 bed, het past gewoon niet om met tweeën in 1 bed te kruipen.

We zijn net op interstate 95 richting New York en uit de radio schalt " Ooooh Neeew Yooork, concreet jungle where dreams are made of, there's nothing you can't do. Now you're in New York. These streets wil make you feel brand new, big lights will inspire you, here it for New York." ( Alicia Keys). We brullen zo hard als we kunnen mee. Lachen, verheugen ons op vandaag.

Al snel hebben we het over 'geluk en gelukkig zijn'. Iets wat we nu zijn. Maar wat is dat dan, hoe voelt dat en hoe hou je dat vast? Eigenlijk is lijkt het heel simpel, liefde..... dat is nodig om je gelukkig te voelen. Liefde voor elkaar, voor anderen, van anderen. Hoe vaak sta je daarbij stil? Hoe vaak zeg je tegen de ander hoeveel deze voor je betekent? Wij voelen ons gelukkig, maar weten als geen ander dat dat niet vanzelfsprekend is. Dat je met alles wat je hebt je ook heel ongelukkig kan voelen. En dan is het even stil.......

We gaan linksaf, weg van de interstate, om een scenic route langs de kust te rijden. Vlak voor New Haven. De route is prachtig, veel bossen met grote houten huizen, heuvels en zee. We genieten van dit rustmoment voor we the big apple bereiken.

Weer terug naar de interstate en het wordt dichter bij New Hork aanzienlijk drukker tot we uiteindelijk stil staan in de file. Maar we zijn dan vlak voor Brooklyn Birdge, hartje New York. Onder, boven en opzij.... overal wegen en verkeer. De wegen vormen een spagetti, slingeren door elkaar, maar ook boven en onder elkaar door. Zelfs onder hoge gebouwen door. Voor Frank lijkt t een "eitje", hij zit relaxed achter het stuur en geniet zichtbaar.

De Hudson is een immens brede rivier, het duurt een eeuwigheid voor we de brug over zijn. Het is dan ook meteen rustiger op de weg en we vinden al snel de route naar ons hotel in Hasbrouck Heights.

Het is een heerlijk hotel, alles er op en aan en een prima rustpunt voor de komende drie dagen. We nemen een koffie en wachten kort tot onze kamer klaar is. Het is dan 15.00 uur en we willen nog naar Manhatten toe.

Om daar te komen nemen we tegen een uur of 17.00 de shuttle bus naar de bushalte waar we lijn 163 nemen naar Port Authority, een groot busterminal in Manhatten. Dit lijkt wel een luchthaven, met per buslijn een gate, drie verdiepingen en overal de mogelijkheid om te snacken ( pizza kan je echt overal eten).

Buiten de terminal zien we vooral tientallen yellow cabs en veel mensen. We lopen downtown enkele blokken en dan richting Broadway. We kijken ook veel omhoog, naar de vele gebouwen. Gelukkig dat we ook al in Kaapstad en Bangkok hebben gelopen, een mooie voorbereiding op New York. De stad waar alles groot, groter, grootst is.

We gaan een hapje eten en vinden een restaurant dat tevens bloemenwinkel is. Langs de wanden staan koks waar je chinees, thais, italiaans enz. Eten kan laten bereiden. In het midden staat een saladebuffet en een warm buffet. Verder achteraan staan rekken met gezonde levensmiddelen. Voorin kan je aan tafeltjes je eten nuttigen. We nemen van het buffet, de prijs is per gewicht dus een verassing wat het gaat kosten. Maakt nu niet uit, we gaan eten in Manhattan, wat wil je nog meer;)

We nemen een tafeltje aan het raam en kijken zo naar mensen die voorbij lopen. Veel Aziaten. Ook veel mensen met de bekende Football outfit, of een Hamilton jurkje met bloemen. In New York is alles mogelijk.

Intussen is het donker geworden in New York, spannend, rapapapa!( aanvulling van Frank) zie eerste alinea.

We gaan terug naar het hotel, we zijn na drie uur rondlopen verzadigd. De stad maakt indruk. Terug op de busterminal vinden we zonder problemen de gate en de bus komt net aanrijden. In het donker rijden we Manhatten uit, maar dat geeft ons prachtig zicht op Manhatten by night. De bus zit overigens stampvol, maar we kunnen allen zitten. De rit duurt een half uur en als we op onze halte zijn komt net de schuttlebus van het hotel aanrijden. Toet, toet.

De chauffeur heeft ons gezien en stopt, instappen en nog 10 minuten rijden en we zijn er.

We hebben weer een topdag gehad, genoten van elkaar en alles wat we meemaken. Morgen de eerste dag in Manhatten, hoewel we ook de andere wijken van New York willen zien.